Een witte Kerst



De natuur zorgt zelf voor onze Kerstversiering....

Het houdt maar niet op. Het blijft maar vriezen en de sneeuw weet van geen wijken. Gelukkig zijn wel intussen onze vuilnisbakken geleegd.
Ook de TNT post heeft ons huis al heel wat keren bezocht en kunnen we hier en daar nog met moeite een mooi plekje vinden voor alle lieve Kerstkaarten en Nieuwjaarswensen.

Af en toe dooit het flink, wat ook voor prachtige versieringen aan ons huis zorgt.

Ook deze hebben recht op iets extra's...

 Zaterdags gaan we, als het even kan naar de Haagse markt en passeren we tientallen kippen die gehuisvest zijn in de Binckhorst. Gisteren zijn we met een grote zak voer bij ons er even speciaal voor ze om gereden . Het werd zeer dankbaar in ontvangst genomen. Zelfs de hanen aten meer dan dat ze vochten. Want vechten dat ze kunnen...

Er zijn prachtige hanen bij.

Alle soorten kippen lopen er, kippen met van die sokjes aan, en hele kleine, de echte kriel kipjes.

Diep weggedoken in de sneeuw en ijs, wel verwarmd!

En koud dat het hier was in de haven, niet te harden! Maar we moesten langs voor kachel controle, je moet er niet aan denken dat die er mee stopt in deze IJSTIJD. Geschat verbruik tot nu toe: 60 liter! Misschien moeten we deze winter, en dat zou voor het eerst zijn, denk ik, olie bijvullen, als dit zo een tijdje nog doorgaat.

Sneeuw, wel of niet leuk?

't Lijkt wel of het maar niet wil ophouden met sneeuwen. Een beetje ongemak begint ook al zichtbaar te worden zo rondom ons huis. Bijvoorbeeld de vuilnisbakken zijn afgelopen vrijdag niet geleegd. Ingesneeuwd en misschien zelfs vastgevroren staan er verloren bij. En hoe dat verder gaat? De laatste berichten zijn, dat het strooizout hier in Voorschoten, ook al op is. Dus onbegaanbare wegen rondom onze woning blijft nog even? Iemand zal toch die bakken moeten legen, want anders waar laten we ons huisvuil dan? En dat met die feestdagen! Om aan het annuleren van allerlei feestelijkheden met Kerst nog maar niet aandenken. En zitten we straks met kilo's kip, konijn of frietjes thuis met een volle vriezer. Of juist een lege. Hangt er maar vanaf wat de plannen zijn met die feestdagen. Ik weet nu niet meer of ik die sneeuw wel of niet waardeer.Verder blijft het  natuurlijk prachtig, aan Kerstkaart-plaatsjes voor volgend jaar, geen gebrek. Een schrale troost!

Vanuit mijn werkkamer te zien

Op weg naar ons dorpscentrum

Kerstplaatje voor volgend jaar?

Vanuit onze woonkamer

Nog steeds sneeuw...

Herinnering aan vroeger doet me altijd denken aan winters met volop ijs, sneeuw en bijbehorende pret. Terwijl we zeker weten, dat er niet altijd winterse taferelen waren. Gewoon regen, storm, mist en zeker geen witte Kerst. Onze buurkinderen zullen denk ik zo'n zelfde herinnering opbouwen waarschijnlijk. Kijk maar naar de laatste drie winters. Die hummels zijn tussen de 7 en 3 jaar, ze weten niet anders of denk je aan de winter, denk je aan sneeuw. En nou ook een Kerstvakantie die vandaag begint en voorspelling van nog meer sneeuw, dat zal me hele pret geven. Niet voor ons, wij senioren, vroeger zeiden ze "Ouden-van-dagen", hebben het niet zo met die gladdigheid. Maar een ding blijft, het is prachtig om naar te kijken. En voordat onze patio weer speelplein wordt, zal dit nog wel een tijdje duren. Voorlopig staat alles in de "wacht".

Nieuw jaar, nieuwe blog!

Het is nog lang geen Kerst en  2010 is er nog wel even. Maar met al die sneeuw en ijs van de afgelopen dagen en dan die Kerstversieringen  overal, laat ons zien dat het nieuwe jaar er toch duidelijk aan komt. Nog geen Nieuwjaars-kaarten ontvangen en ook nog niet verzonden, want de TNT staakt.  Dus ga ik me nu vast bezig houden met het maken van mijn nieuwe weblog voor....2011. Zonder plaatje als intro deze keer. Vind ik een beetje jammer, maar ja al de opmerkingen over het starten van onze weblog, als "het duurt zolang voor..." en dergelijke heb ik ter harte genomen en ga ik onze Nieuwjaarswens dus niet in de intro maar in dit eerste berichtje plaatsen. Een foto nu vanuit mijn werkkamer met de druppels van ontdooide sneeuwvlokken nog net zichtbaar op het  vensterglas.