30 Oktober Kromme Mijdrecht

Die snoekbaars van gisteren  (29 Okt.) heeft zich niet gemeld. Misschien vandaag?
Ook niet!
We hebben wel iemand anders op bezoek gehad. Jan, die een rondje polder deed en ons plots ontdekte. Een fietsrondje van 50 kilometer, waar wij alleen maar van kunnen dromen. Wij doen het met 10 tot 15 kilometer. En die waren we wel van plan om te gaan fietsen, langs de Kromme Mijdrecht, op zoek naar een volgende vissteiger, maar het was ons te guur en ongezellig met dat sombere weer. Bovendien moest ik konijn braden, dus veel tijd bleef er ’s middag niet over voor deze“conditie” training…. Dat laatste is het hoofdzakelijk voor mij natuurlijk.
Nu hebben we slechts die drie Voorns en dat vindt Jaap niet genoeg. Dus werd alles “uit de kast gehaald” om er nog eentje te vangen en dus niet meer van de kleine visjes om een snoekbaars te kunnen verleiden. Jaap dacht om beter te kunnen slagen, daar nu iets op gevonden te hebben. De rivierbodem omwoelen met een dreg! Lang touw eraan en dan een eindje weggooien en dan langzaam naar je toe trekken. Oké, daar ging die dreg, ja maar wel geheel zelfstandig! Jaap had nog net het ene eind van het touw beet, echter aan de andere kant koos de dreg er voor om op de bodem te blijven liggen! Wat nu? Magneet? En je gelooft het of niet maar bij de tiende keer “vissen”, kwam de dreg hangend aan die magneet, mee naar boven. Ongelooflijk. Heeft het geholpen om die Voorn te vangen? Nee, nog steeds niet!
En het konijn smaakte verrukkelijk. Even dachten we nog wat over te houden voor in de vriezer, maar dat heeft het niet gehaald. Alles schoon op! Dat wordt extra fietsen (!) morgen!

29 Oktober Kromme Mijdrecht

Het leuke haventje in Ouderkerk aan de Amstel was nog, op een rubberbootje na, helemaal leeg. Niet zo verwonderlijk als je weet dat het vaarseizoen voor de meesten al lang gestopt is. Echter dat betekent niet dat er altijd overal daardoor meer vrije aanlegplaatsen zijn. Veel van die mogelijkheden worden vaak ingenomen door overwinteraars. Al staat er aan gegeven dat je slechts een dag of wat daar mag verblijven.
Het dorpje bekijken is zeker de moeite waard, hoewel de mooie stukjes een beetje over het dorp verspreid liggen. En nu met dat herfstzonnetje erbij, worden het prachtplaatjes. Om een beetje bij weg te dromen. Voor ons dan.

Jaap had ooit hier een Surinaams afhaal restaurantje ontdekt, en daarom wilden we hier overnachten. Lekker eten mag toch ook wel een reden zijn om ergens te gaan liggen? De calorieën die vergeten we maar weer voor even… Het smaakte heerlijk, ’t was niet goedkoop.

Aangezien Jaap zijn zinnen had gezet op vissen in de Kromme Mijdrecht zijn we de volgende dag, ’t was Zaterdag, bijtijds vertrokken. De bruggen zouden niet na 1 uur in de middag tijdens het weekend geopend worden. Het ging allemaal heel soepel en de laatste de brug  bereikten we om half twaalf. Ruimschoots op tijd dus. Alleen het openen daarvan, had nog heel wat voeten in de aarde. En dat werd veroorzaakt door een melding op een keersluis een aantal kilometers daarvoor. Er stonden allerlei telefoonnummers over een Hoefbrug, waarvan we tot op dat moment niet wisten, dat die brug zo heette.

Zo’n melding betekent meestal ook dat er problemen mee zijn. Maar voor ons was het de basculebrug, zoals in ANWB almanak vermeld stond, problemen? Aangekomen daar, stonden er op de brug zelfs drie namen met allerlei openingstijden en heel klein onderaan diverse telefoonnummers, plus een melding  dat je die pas mocht bellen, als de wachttijd langer dan 15 minuten was geworden. Het zou hier gaan om de Hoefbrug, Spoorbrug en Oude Spoorbrug. Wij zoeken op onze kaart naar deze namen, maar niks te vinden. Dat bleken allemaal de namen te zijn voor een en dezelfde brug. De brug waar wij dus VOOR lagen! Intussen hadden we ook een drukknop voor aanvraag van de brugbediening ontdekt en dus daarvoor gebruikt. Intussen was het kwartiertje al bijna om en begonnen we een beetje te twijfelen of het allemaal wel zou lukken en belden we dus de telefoonnummers van het bord. De eerste deed niks. Ja een nieuw telefoonnummer opnoemen. Dat ging zo snel dat we kozen voor de volgende oplossing. Het calamiteiten nummer gebeld. Daar kreeg ik een meneer aan de telefoon, die zei dat we op de drukknop moesten drukken en dan kwam er zeker (!?) iemand om ons van dienst te kunnen zijn. Kon wel een klein half uurtje duren. Wij aan de koffie, zou nog een poosje duren en koffie is een mooi iets om de tijd hiermee te vullen. Net toen de poeder in de pot zat, zie ik in een ooghoek iemand tegen de reling van de brug leunen met een brede glimlach op zijn gezicht. Zo te zien om onze aandacht te krijgen. Kon natuurlijk net zo goed  een geïnteresseerde zijn, die zegt hoe mooi hij onze boot vindt. Maar het was een brugwachter. Of we er door wilden. Ja, nou! Oké, dan ga ik jullie helpen. Vroeg ook nog waar we heen wilden, en ik zei niet ver, want we gaan vissen! Dat gaf hem verder vrij af. Net als de brugwachter in de Amstel. Anders was die met ook ons mee gegaan naar een sluis verderop.

De Kromme Mijdrecht

De mooie aanlegsteiger van een jaartje of wat terug lag er nog en was zelfs vernieuwd. Helemaal in de vrije natuur. Rondom weilanden.

’s Middags een “conditie” rondje naar Mijdrecht en ook wat inkopen daar gedaan. Heen ging het heel soepel, terug was het “different koek” . Flink tegenwind, ruim vijf kilometer lang, in open veld. Ik kies dan voor  “hangend” op het achterwiel van Jaap , zodat ik een beetje in de luwte (!?) achter hem mee kan fietsen. Perfect systeem!  

 

Aansluitend heeft Jaap een hengel uitgegooid. En? Ja, waarvoor we hierheen gingen, ruisvoorns vangen, is gelukt. Drie mooie om te roken. Plus een aantal flinke Brasems, die zijn wel terug het water ingegaan.

Morgen gerookte vis, vandaag konijnen bouten gestoofd in de rode wijn. Iets voor het wat kille weer op dit ogenblik.. Nee, slecht hebben we het hier niet aan boord….

En wie weet dient zich ook nog ergens vandaag een snoekbaars(je) aan?

28 Oktober Ouderkerk a/d Amstel (Wat vooraf ging aan...)

Wat was het varen vandaag hier prachtig. De riviertjes Winkel,  Waver en Bullewijk zijn iets unieks, zo mooi.

Ze slingeren tussen de weilanden door  met ontelbare herfstkleuren rondom. Je blijft maar kijken. En al die klapbruggetjes in oude dorpjes maakten dit tafereel helemaal compleet.

Nog met de hand bediend....

Alle brug/sluiswachters waren opgetrommeld door onze telefoontjes gisteren blijkbaar. Binnen een paar minuten tot maximaal een half uurtje werden de bruggen (voor ons alleen) toch geopend. Ze vragen wel allemaal geld, dus daarom misschien….?

Deze is wel heel erg smal...

 

27-28 Oktober Vinkeveense Plassen

 (Eiland 1)
Gisteren ontving ik een aanvulling op een eerdere tekst via een vriendin, een echte Friezin,(zij kan het dus weten) die ik de anderen niet wil onthouden. Het gaat een over een verhaal over de Makelaars en Uilenborden op de huisjes in Noord Holland (West Friesland en Friesland zelf) . Dit is wat ze schreef:

De zwanen staan voor de eigenaren van de boerderij, als één van het echtpaar sterft wordt er een zwaan afgehaald en
als de andere partner ook sterft gaat ook de andere zwaan eraf, en houd je dus alleen het middenstuk over.
Blijft één of meer van de kinderen op de boerderij dan zullen er geen nieuwe zwanen op komen
Pas bij de nieuwe eigenaren of wanneer de nieuwe bewoner of zoon trouwt.

 

28 Oktober Vinkeveense Plassen (Eiland1)

Gisteren iedereen aan de “lijn” gehad. Het gaf nog al wat problemen om de juiste mensen te spreken, ook hier functioneerden een aantal telefoonnummers die we uit de ANWB Almanak en het Plassenkaartje niet. Wat een mazzel dat we een PC aan boord hebben, die bood ook hier weer uitkomst. Via de site over de “Ronde Venen” kregen we contact met de brugwachters. En ze hebben toegezegd ons te zullen helpen voor vandaag.  Over hoe of wat heb ik niet helemaal begrepen. Want een vast tijdstip hoefden we niet bespreken.

Verder wordt het ook een beetje spannend op de momenten dat we door/onder de bruggen doorgaan. Allemaal 4 meter breed of ietsje meer. Dus de middelste stootwillen moeten we binnen halen. Een brug of vijf in de Winkel om uiteindelijk in de Bullewijk te kunnen komen. Deze laatste eindigt in de Amstel, ons doel voor vandaag.

 

 

26 Oktober Vinkeveense Plassen

De sluismeester van de Demmeriksesluis heeft ons een recentere kaart van deze plassen gegeven. De onze was van 1998. Deze van twee jaar terug, dus met informatie die we waarschijnlijk goed zouden kunnen gebruiken. Zoals bijvoorbeeld waar je boodschappen zou kunnen doen. Een nieuw item wat vaker staat vermeld langs de oevers. Handig. Zo ook hier, een steiger niet ver van de AH en Jumbo. Wij op zoek erheen. Gevonden! Maar hoe kom je er? Manoeuvrerend in een heel smal slootje kwamen we uit bij een woning en niet de juiste plek. Stiekem vonden we het wel een uitdaging om hem daar tussen te prutsen, en dan te zien hoe die mensen zouden reageren als hun raam achter ineens donker werd omdat er een grote boot voor zou liggen. Niet gedaan dus. Wie weet wat je op je hals haalt, misschien kom je er wel vast te zitten….. Want het was er overal ondiep, ook op de plek waar de officiële steiger was. We voeren er achteruit in en toen onze schroef als grondwerker begon te functioneren met de bijbehorende onheilspellende geluiden, zijn we meteen teruggegaan. Waar nu heen? Een haven, een eindje terug. Lukte, aangelegd fietsen opgetuigd en weg. Aangezien het hier een veengebied is, verzakt alles wat niet geheid is. Ook de weg langs de haven en dan Vinkeveen in.  Deze wordt geheel vernieuwd en op palen gezet. Spectaculair om te zien. Links en rechts een grote stalen balk en dan een betonnen plaat afgedekt met asfalt. De palen zie je het eerste stuk, bleek zes meter te zijn, zoef zo het veen in te gaan, om daarna pas verder de grond ingeheid te worden. De woningen die langs de weg staan, zijn in tussen een stuk hoger komen te liggen. En alles ervoor, tuinen, bruggetjes over de sloten, liggen op waterniveau intussen en soms lager. Het hoogte verschil van de oude weg ten opzichte van de ingang van hun huis, bedraagt ruim een meter denken we. Iets wat je vaker in veengebieden ziet gebeuren. Om toch naar het dorp te kunnen lopen, fietsen en autorijden was door die wegvernieuwing onmogelijk, had men van drijvend steiger materiaal in de sloten ernaast, een looppad gecreëerd. Toen wij dus met zwaar beladen fietsen terugkwamen was het best lastig je staande te houden. Alles is goed gegaan, en wij hebben weer een volle koelkast.
Op naar een aanlegplek die er wat florissanter uitziet dan de haven waar we gestopt waren. Ook weer een deceptie. Op onze nieuwe(re) plassenkaart, stond een plaats om te kunnen overnachten aangetekend, die zoals nu blijkt waarschijnlijk een stuk grond is, wat verkocht werd. Overal verboden toegang, en: “Dit is Privé!” op de borden. Verder naar een volgende. En het was al laat aan het worden, dus moest dit de plek worden. Gevonden, het is hier een echt doolhof aan slootjes, en? Wat nu weer? Overal borden met “Gevaarlijk, onzichtbare gaten, de walkant niet betreden!”

De oever was gelukkig voorzien van een stevige balk constructie, waarover zo te zien wel veilig over gelopen kon worden, dus de lijntjes maar wel vast gemaakt. Je moet wel, want tijdens het naseizoen kom je maar moeilijk van die plas naar andere kanalen. Dus alternatieven zijn er weinig tot geen. Overal 1 dag van te voren bellen. En ook alleen tussen 17.00 en 18.00 uur!
De Proosdijsluis, waar we morgenochtend door gaan, hebben we alvast gereserveerd en de bruggen daarna, hierover moeten we nog overleg plegen met de diverse instanties. We weten niet hoeveel tijd we nodig hebben van de ene brug naar de andere. En ze moeten allemaal speciaal aangevraagd worden. Hopelijk werken de ambtenaren een beetje mee….

Wat ons, in ieder geval mij zo boeit zijn de luchten in deze tijd, vooral  ’s ochtends. Zoals deze weer bijvoorbeeld.

 

 

25 Oktober Vinkeveenseplassen

Morgenrood, regen in de sloot.....de hele dag!

 

 

Stipt op tijd kwam de sluismeester de sluis bedienen. En een klein uurtje later lagen we aan een van de vele eilandjes, lekker beschut tegen de wind.

Het weer werd steeds somberder en uiteindelijk ging het echt regenen en dat bleef het verder de hele dag doen. Jaap heeft nog even geprobeerd een visje te verschalken, om te kunnen snoekbaarzen, maar bij het zien van dit ongelooflijk heldere water, had hij daar weinig vertrouwen in. En dat kwam ook zo uit, hij ving helemaal niks!
Dan maar puzzelen en toen dat ook slaapverwekkend werd, net als het weer, gingen wij ook maar de siësta! We hebben nog wel even de slaap er een beetje uitgelopen in die nattigheid. Gekeken of de bruggetjes naar de vaste wal er nog lagen. Dat was inderdaad het geval. Zelfs hebben we nog een wateraansluiting kunnen ontdekken, maar of je daar met onze slang(en) bij kan komen?
’s Avonds iets toepasselijks gegeten, boerenkool met worst!
Morgen weer een klein stukje verder, richting een boodschappensteiger. Zo heet dat, om aan te kunnen leggen en inkopen te kunnen doen. Meestal is de tijdsduur van verblijf enigszins beperkt tot anderhalfuur, maar of we ons daar aan gaan houden?
Eerst zo’n ding maar eens zien te bereiken in die weer war van slootjes en onverwachte ondieptes. Gelukkig dat we digitale waterkaarten hebben, je zou niet weten waar je heen moet in zo’n doolhof van eilandjes.

24 Oktober Demmerikse sluis

Aangezien we de Nieuwe Wetering dus niet van af de Vecht op konden, moesten we een heel stuk Vecht terug naar het noorden en vanaf Nigtevecht het Amsterdam-Rijnkanaal afvaren in zuidelijke richting. Iets wat we niet aantrekkelijk vonden. Echter we hebben ons zorgen gemaakt om niks. Het was rustig en de golven waar je altijd een beetje ontzag voor hebt op dit soort kanalen – met rechte wanden – vielen reuze mee. Ook het aantal vrachtschepen was maar klein. Weer bij Nieuwersluis aangekomen, op een afstand van nog geen kilometer vanwaar we niet door konden varen (3,4 meter breedte) rechtsaf de Nieuwe Wetering als nog op.  Daarna tussen de weilanden door via de Angstel en Geuzensloot tot hier bij de Demmeriksluis!

 

 

Stop! Geen bediening aanwezig, daarvoor moet je de dag ervoor, tussen 1700 en 1800 alleen op werkdagen, bellen! Dus wordt het overnachten hier.

Intussen is de wind flink aangewakkerd en liggen we nu in open veld heen en weer te wiegen. Met een schitterend uitzicht op de sluis en rechts van ons de Vinkeveenseplassen.

Bericht van de Sluismeester: “Morgenochtend negen uur schutten!”

23 Oktober Loenen aan de Vecht

Of het vandaag al het Amsterdam-Rijnkanaal wordt? Zo te horen wel. De generator heeft kuren, en dan wil Jaap eigenlijk er aan sleutelen. Echter het is niet al te ernstig, dus blijven de motorluiken dicht! Voor vandaag dan…
Gisteren hebben we inderdaad dat voorgenomen fietstochtje gemaakt. Via Nieuwersluis naar Breukelen heen en terug. Heen langs de ene kant van de Vecht en terug aan de andere kant. Het is en blijft prachtig en wat een rijkdom uit de 17^e en 18^e eeuw. Dat las ik ergens, Amsterdammers die hier hun “Buiten” lieten bouwen. De ene villa nog groter dan de ander, bijna kleine kasteeltjes.
Ik weet het niet zeker maar ik denk dat we het fietspad waar we over reden, een weg is die heel veel later dwars over hun landgoed getrokken is. Van punt A naar B en dan recht uit! Zag je links een ingang met een groot hek, dan zag je vaak zo’n zelfde hek rechts richting de Vecht. Links de villa en rechts soms heel zielig het eenzame theehuisje wat daarbij hoorde?

In Nieuwersluis hebben we de toegang vanaf de Vecht naar de Nieuwe Wetering bezocht. Is die nou echt zo smal, nou inderdaad. Er staat op de kaart 3,4 meter en dat is het zeker zo te zien. Jaap had eerst nog een kleine hoop het met handkracht op te lossen, op de ouderwetse manier de boot er tussen door te trekken (?!), maar dat was toch te griezelig, stel dat je tijdens die actie ergens vast  komt te zitten en dan achteruit weer terug moet…..

Nieuwe Wetering

De Kerkvaart, een watertje waar we in de jaren 80 doorheen gevaren zijn hebben we ook bezocht. In Breukelen. Wat een slootje! Prachtig maar niet breder dan 2,8 meter. Iets wat ons bootje bijna ook was. We sliepen er dwars in, dus nog wat er bij rekenen en we hielden een paar decimeter ruimte over om schadevrij te kunnen varen daar. Ik weet me nog te herinneren dat de brugwachter met ons meefietste en wij tijdens die rit gewoon door babbelden.

Kerkvaart

Zo vlakbij was hij. De Kerkvaart heb ik nu nogmaals gefotografeerd en want wat is dit een romantisch watertje nog steeds. Het enige wat wel spannend was toen daarna, was dat we met ons zes meter sloepje het Amsterdam-Rijnkanaal over moesten. Zo’n mini dropje tussen al die grote jongens. En dat, toen we aan de overkant waren, die spanning nog niet voorbij was. Liggen we daar voor een spoorbrug die voor ons openmoet en is er in geen velden of wegen een brugwachter te vinden. En wij maar bij elk passerend schip mee om hoog en omlaag schoven door het water dat met grote kracht die vaart in en uitstroomde. Wat waren we blij dat dit alles uit eindelijk schade vrij verliep.

 

22 Oktober Loenen aan de Vecht

Prachtig plaatsje. Ook de aanlegplek. Met water deze keer.

Op het moment dat we de toegang naar de Nieuwe Wetering voorbij voeren, zeiden we tegen elkaar: “Daar gaan wij morgen heen.”
En toen? Wat is dat smal!

Aangekomen hier, hebben we meteen de waterkaart op tafel gelegd. Hoe breed, of beter gezegd hoe smal is dat water daar. Wat mag er maximaal door. Maximaal 3,4 meter! En dat zijn wij precies! Wel zonder de stootwillen! Dus strak er tussendoor? Nou dat doen we dus maar niet! En hebben we wederom onze route aan moeten passen, is het niet vanwege een stremming, een gesloten brug, dan is het wel een breedte van een kanaaltje wat ons tegenhoudt. Voortaan dus ook maar de maximale maten van de diverse waterwegen bekijken en indien nodig noteren. Dus wordt als we toch de rest van de route willen doen, het Amsterdam-Rijnkanaal.  Wij vinden dat prima, golven vinden wij niet erg, maar Blacky wel. Zal wat worden met hem. En hij was al zo ziek een paar dagen geleden….

21 Oktober Breukelen (ill.incl.)

Boodschappen bij Dirk van de Broek gedaan. Het is geen AH, ook geen Jumbo maar verder, op mijn Duitse brood na, hadden ze er alles. En aangezien we een abonnement hebben op grasmaaimachines, kwam er eentje vlak voor wij vertrokken met onze fietsen voorbij. Dus Hondenpoep? Weg!

Het weer is werkelijk schitterend. En nu met die zon op al die mooie herfstkleuren kan onze ervaring met deze Vecht niet stuk. Gisteren realiseerden wij ons, dat we hier in de jaren tachtig ook al met ons, toen een klein, bootje hier gevaren hebben. Zo’n mini slootje als de Kerkvaart doorvoeren. Nu veel te smal voor onze huidige boot, maar verder is er uit die tijd niet veel bij ons meer blijven hangen. Vanuit Maarsen zijn we naar Breukelen gevaren. Om de resterende boodschappen bij AH te doen. Gelukt overigens. Tijdens onze fietstocht daarheen kwamen we langs de markt. En natuurlijk even een stop gemaakt. Al was het maar om onze geitenkaas voorraad aan te vullen. Oude, jonge en blauwgeaderde, het was er allemaal!  Heerlijk.
Bij terugkomst, net op het moment dat we onze boodschapjes aan het opruimen waren, stopt er hier aan de kade een auto, en……stappen Leen en Ina uit! Wat een surprise. Ze zijn aan het oppassen in Loenen, op hun kleinkinderen. Vandaag (22-10) gaan we kijken of we gezamenlijk een koffierondje kunnen doen. Komen ze twee minuutjes eerder langs, dan waren we er (nog) niet. Toeval?

19 Oktober (vervolg) Loosdrechtse Plassen (ill. incl)

Het lijkt wel of we steeds meer geroutineerd worden in het wassen. Jaren geleden trokken we er een hele dag vooruit. Lunch meegenomen om de tijd te kunnen overbruggen.  Nu, kwamen we begin van de middag aan bij het Recreatiecentrum Mijnders, even geïnformeerd hoe dat moest en waar die wasserette was, en om kwart voor zes lag alles gevouwen en opgeborgen in de diverse laden en kasten. En dat van 5 vijf wassen!
Eergisteren de Oude Vecht, vandaag de Vecht zelf. In een woord een fantastische rivier. Prachtige plaatjes zijn er van te maken, het een nog mooier dan het ander. Als je er voor zou gaan zitten schiet je zo 8 giga vol op je kamera.

Ongelooflijk. De mooiste klapbruggetjes in een ambiance waar de tijd heeft stil gestaan. Geflankeerd door enorme treurwilgen. En gelukkig regelmatig een zonnetje erbij. Je weet soms niet waar je kijken moet. Je vergeet gewoon te fotograferen.

20 Oktober Maarssen

Vandaag de tocht over de Vecht voortgezet.
De ene villa nog groter dan de ander, en dan die prachtige theehuisjes aan de waterkant.

Tenminste ik denk dat dit zulke huisjes zijn.
We zijn een beetje van onze Stellingroute afgeweken, maar dit is wel slagroom op de taart van een vaartrip. Dit stuk doen we, niet daarom, maar wel twee keer. Omdat we terug naar onze route gaan van af Nieuwersluis. Morgen. Eerst nog even boodschappen doen, voor een week, en dan gaan weer verder schooieren….
Nog even een klein dipje van deze week melden. Gisteren was Blacky ziek, behoorlijk ziek zo te merken. ’s Morgens dacht ik zo kijkend naar hem toen hij het achterdek naar water aan het afsnuffelen was, als die maar niks raars zo naar binnen veegt. Allerlei plaatsen, bovenkant lamp, deksel van de viskoffer, de zijwand van de grote bak voor de touwen, en dan in eens gooit hij al zijn eten eruit. Dus toch iets wat niet goed was mee gedronken? In ieder geval was hij heel zielig. In de loop van de middag kwam hij toch weer stukje bij beetje bij de les, had weer interesse in zijn omgeving, en ’s avonds leek hij weer het ventje geworden te zijn. Vanmorgen vrat die weer als een wolf, gelukkig maar anders krijgt hij zijn medicijnen niet binnen. En nu heeft hij nog steeds praatjes voor tien, maar het achterdek mag hij van ons voorlopig niet op. Vooral te koud, en dan zeker dat water wat hij oplikt.
We liggen nu in Maarssen aan een graskantje, en wij maar denken dat we enigen zijn die nog zo laat in het jaar varen. Om acht uur, in 't donker dus, liggen we er met z’n vieren.
Een nadeel van zo’n grasperk….. men laat zijn hond er ook op uit. Gevolg? Ja hoor Jaap stond inderdaad midden in zo’n…… getverderrie. Dat wordt oppassen morgenochtend als we de fietsen afladen en opstap gaan. Zowel bij vertrek als bij terugkomst.

19 Oktober Overmeer

En dan ineens, gisteren, tijdens een giga storm met regenvlagen, geklop op de deur. Staat een meneer zwaar ingepakt, handschoenen aan, blijkt het geld om hier te mogen liggen op te komen halen. Dat niet alleen, hij heeft ook eieren en kaas in de aanbieding. Niet nodig en toch gekocht. Zo’n compleet rond kaasje, met “jas”, waarvan de man zei, als u echt oude kaas wil, moet u hem gewoon een tijdje bewaren…..Wat betreft de eieren, ben ik na een vervelende ervaring van een rot ei, wat huiverig om ze zomaar onderweg te kopen. Snel op eten, zegt Jaap dat is de beste oplossing. Dus  wij ’s middag aan de omeletten.
Vanmorgen gewekt door gegak van ganzen die hier vlakbij, op elke paal een, overnachten. Waar doe je dat? Alleen op het water en aangezien het al eind oktober is, doen ze dit op een schappelijke tijd. Half acht!
Hierna volgt altijd een procedure, die zich elke dag herhaald. Jaap gaat (alleen als het koud is) de kachel aansteken, de generator starten en Blacky te eten geven. Ik schud ons bed op, alles open leggen om te kunnen luchten, gordijnen openen en Blacky’s bak verschonen. En het grind wat hij naar buiten de bak heeft gelopen met onze kleinste stofzuiger wegwerken. Dan water opzetten voor thee, en boterhammen roosteren, tafel dekken en ontbijten. Koffie drinken. Elke dag weer.
Daarna hangt er vanaf wat we gaan doen die dag. Meteen aan de slag, dat betekent aansluitend douchen of door lummelen en lekker niets doen tot we de moed op kunnen vatten om iets “nuttigs” te gaan doen. Voor vandaag weten we het wel. Op naar een haven met een wasmachine en droger. Graag een paar machines, want we hebben natuurlijk wederom onwijs veel was. Ons plan is om naar Mijnders Recreatiecentrum te gaan. Ze zouden daar een Wasserette hebben, dus….? Soppen! Nu! Anders vervliegt de tijd.

18 Oktober Overmeer (ill.incl)

Varen we gisteren de bocht om de Oude Vecht op, horen we ineens iemand ‘Jaap’ roepen over de Marifoon. Zoiets gebeurt wel vaker, en dan is het een start van de ene beroepschipper naar de ander. Toen volgde er: “Lenie Anna”. Tja dan wordt het wel wat serieuzer, wij rond kijken en niemand herkennen, tot we uitleg kregen, per marifoon, wie wat waar en hoe. Erik van de Amer. Het schip en zijn bemanning die we dit jaar hebben leren kennen in België (?). Wij gedraaid en aangelegd tegen een boot van de Provinciale Staten. (Met toestemming) En natuurlijk flink bijgepraat, tenslotte was ons laatste contact, per e-mail, van uit St Jean de Losne geweest. Zij zijn, geheel onverwacht, door gevaren naar de Middellandse Zee en zelfs een stuk op het buiten water geweest. Van de stremming op het canal Vosges, tot 29 augustus, die was hij op tijd voorbij, en hoorden we nu wat er de reden van het oponthoud was. Een kapot gevaren sluis en niet de lage waterstand zoals wij eerst dachten. En ondanks dat ze 1,35 meter steken, hebben ze nergens last gehad. Overal genoeg water. En die Rhône? Die was een peace of cake door dat lage water. Zowel heen als terug. Dat is vaak wel anders……

Na de koffie stop met de Amer zijn we door gevaren naar vlakbij het dorpje Overmeer. Een mooi plek met een mogelijkheid om de fiets te pakken en een toertje te maken. Het was tenslotte een van de laatste mooie dagen voorlopig. Vlakbij is een kaasboerderij en Jaap wilde wel eens eindelijk een echt oud stuk kaas kunnen kopen. Aangekomen bij de boerderij, was er niemand te zien en ook geen openingsuren, trouwens in het woonhuis zagen we ook helemaal geen enkele beweging. Door gefietst naar Overmeer, ook weer zo’n plaatje van een oud dorpje.

Aansluitend heeft Jaap nog een hengeltje uitgelegd in de hoop een snoekbaarsje te verschalken. Maar verder dan twee onwijs grote Brasems leverde het hem niets op.
Er komt nog een tijd, dat wie dingen wel gaan eten, was Jaap zijn reactie.
Intussen, het bijna 10 uur in de ochtend, is de verwachte ommekeer in het weer gekomen. Storm en regen, ons hele achterdek ligt vol met afgebroken takjes en blaadjes. Een grote bende. Dat wordt een klus om de afvoerpijpjes bladvrij te maken, anders kan het water niet weg.  En stap je dan het achterdek op, stap je in een zwembad(je).

16-17 Oktober Spiegelplas

Een klein uurtje verder en we liggen in de al zo veel besproken Spiegelplas. Een grintgat van behoorlijke omvang met een ongelooflijk helder water. Verder bijna niemand die hier vaart, alleen wij, en dus een plekje om uit te zoeken was niet zo moeilijk. Eerst hebben we wat inhammetjes bezocht, zelfs een keertje vast gelopen, en weer los gekomen door een stukje achter uit te varen. Het is er prachtig, zo puur natuur.

Of er te vissen valt…… het water is bijna TE helder. Wat mij brengt op nog een vangst van eergisteren. Op een gegeven moment ging de pieper van een van de hengels af en een enorme paling, pols dik en zeker een meter lang aan die hengel. Aangezien Jaap zijn hengels op het bovendek heeft staan, moet ik via de deuropening het spul helpen er uit te halen. Schepnet klaar leggen, verlichting etc. Gelukt, de paling in het schepnet maar nu overhevelen naar het leefnet en? Een flinke kronkel en langs het leefnet de vrije wereld weer in. “Ach”, zegt Jaap, “je mag ze niet vangen en bovendien die dikke smaken niet lekker….”

17 Oktober Spiegelplas

Inderdaad niets gevangen, zoals Jaap al had verwacht. Dus gaan we de Spiegelplas weer verlaten. Moet een beetje opschieten nu, want  vanaf 10 tot 11 wordt er geschut in de Zanderijsluis, of anders pas aan het eind van de dag weer. Intussen is het behoorlijk mistig aan het worden buiten. Kan dus nog spannend worden.

Ons plan is om vandaag ergens langs de Vecht aan te meren.

 

 

14-15 Oktober Uitermeer (Vecht) (incl.alle ill.)

De zon is de hele dag gebleven. Het was alleen net niet lang warm genoeg om tijdens de vaartocht ook nog op het achterdek te blijven zitten. Bovendien waren er nog wat lage bruggen en wordt het steeds goed oppassen dat je je hoofd tijdig omlaag brengt.

De vaart meandert door een vriendelijk uitziend landschap. Met hier en daar wat kleine dorpjes, molens en weide met deze keer heel veel koeien. Het Holland waar we allemaal zo van houden. De huisjes die we zien zijn vaak een mengeling van steen en hout. Tot nu toe nog niet echt een speciale bouwstijl kunnen ontdekken.

In het verleden zijn de brug en sluisgelden voor een heel groot gedeelte met het verhogen van de diesel prijs (van rode naar witte diesel) komen te vervallen. Maar soms kom je toch nog een financiële verplichting tegen. Meestal gaan de betalingen gewoon van hand naar hand, maar in Weesp nog op de ouderwetse, nostalgische, romantische manier, het klompje aan een hengel.
Nu liggen we aan een steiger, zonder oeververbinding, maar wel in een heel mooi en rustig gebied. En aan de overkant…………. een fort! Fort van Uitermeer. Toeval, want we hadden er niet speciaal op gezocht.

 

 

Bezoeken is verder wat moeilijk, door het ontbreken van een mogelijkheid om aan de kant te kunnen stappen hier.

Gisteravond heeft Jaap eindelijk een hengeltje kunnen uitgooien hier. En? Ja, een snoekbaars(je)! Met nog heel veel ander klein spul.

 

Vandaag zijn we richting Nigtevecht gevaren op zoek naar een ander leuk plekje. Echter dit is intussen door de jaren heen ingevuld, deels dan, door woningbouw in ieder geval wat wij ons ervan konden herinneren, vonden we niet meer vrij om aan te leggen. Terug de Vecht af, maar is dat erg? Nee, het is van de mooiste rivieren van Nederland. En dan met die prachtige zon erbij.

15 Oktober Uitermeer
(niet ver van Zanderijsluis)
Pal voor een Thais restaurant. Dus …. Inderdaad gisteravond Thais gegeten. Voortreffelijk. We kunnen het niet laten, als we van uit het restaurant onze boot kunnen zien liggen, zijn wij er klant!
Vandaag blijven we hier. Het weer blijft maar mooi en dat is dus een reden om vandaag op de fiets te stappen en de omgeving te gaan verkennen. Misschien dat we het fort, hier op de kaart te zien recht tegenover ons, gaan bekijken. Fort Hinderdam. Zijn benieuwd of het eentje uit de stellingroute is.
Het blijkt inderdaad eentje van de Stellingroute te zijn, maar vanaf de weg is er niets van te zien. Was ook de bedoeling vroeger, maar dat geldt toch nu niet meer, jammer. De fietstocht er heen was wel fantastisch. ’t Is toch net of je door en in een Nederlands schilderij fietst. De zon doet er natuurlijk heel veel aan, maar al die oude boerderijtjes maken de plaatjes wel compleet. Ik denk wel dat de melkbussen die we onderweg zagen staan, als of ze nog opgehaald moeten worden, een beetje nep zijn.

Morgen gaan we naar de Spiegelplas, althans dat is ons plan. We moeten hier weg, aangezien het een vast ligplaats betreft van een schip  wat een weekje voor onderhoud weg was. Hadden wij even geluk……

 

 

 

13 Oktober Amsterdam (Amstel)

Gefeliciteerd!!!!!

De weergoden waren gisteravond “met ons”. Het was het droog op het moment dat we naar de Amsterdamse Hogeschool (HVA) liepen voor Jacinthe’s  “feestje”. Het was haar diploma-uitreiking van CE! Deze heuglijke gebeurtenis hebben we door het leegdrinken van een heerlijke fles op onze boot  nog een beetje verlengd. Want champagne, dat was het natuurlijk, hoort nou eenmaal bij zo’n afronding!

 

Hier achter ligt de HVA

En droog is het gebleven. We hebben nu een stralende zon! Windstil met een strakblauwe lucht, het kan niet beter. Vandaag gaan we verder, de Wheesper Trekvaart op.

12 Oktober Amsterdam

En het blijft maar regenen. De hele trip van Noord naar Zuid Amsterdam was een lange natte boel. Jammer, ik had wat meer leuke plaatjes van Amsterdam willen maken.

Nu liggen we in de Amstel waar we vanavond een klein feestje gaan vieren op de Hoge School. Niet ver hier vandaan en gelukkig net een plaatsje kunnen vinden om aan te leggen. in een commerciële haven. Nu kon dat nog, na 1 November is het over! De grond wordt hier na die dag onteigend! Het bedrijf moet weg en de grond wordt van zijn vervuiling “afgeholpen”. De eigenaar vertelde ons dat dit bedrijf al 80 jaar in de familie is en nu weg moet, zonder een goede nieuwe plek voor in de plaats te hebben. Wel een stuk grond bij of in Zaandam gevonden, maar de huidige eigenaars daar willen niet meer meewerken…... terwijl de onderhandelingen voor overdracht bijna helemaal afgerond waren. Triest hoor zo iets. En wie weet hoe lang deze haven al aan het vechten is voor een nieuw goede plek. Alles hier ziet er van “jaren- achterstand-in-onderhoud” oud en versleten uit.
Dus vandaag blijven we hier, we gaan ook onze koelkast/vriezer weer eens vullen en dan op naar de Weesper Trekvaart. En de vooruitzichten rond het weer zijn gelukkig een stuk beter dan die van de afgelopen tijd. Minder wind en zon!

11 Oktober Amsterdam

Gelukkig was er nog plaats op de plek die we bedacht hadden. Het ligt er al vol met zo te zien allemaal “longstayers”. Boten die duidelijk geen liggeld kunnen of willen betalen. Veel armoe troef dus. Wij kijken uit op een clochard aan het water. Een klein bootje met heel veel dekzeilen er over heen gespannen en op de kade alleen maar zooi. Oud meubilair en stapels brandhout, welke hij houtje voor houtje uit zit te sorteren. Naast hem staat een oud kacheltje te branden. Kookt er water voor thee(?) op en maakt er daarna ook nog een maaltijd op klaar, wat hij zo te zien met smaakt zit op te eten. Een nadeel, het stinkt tot bij ons in de boot naar rook. We doen het er maar mee, want nergens in Amsterdam zul je een vrije plek vinden.

Nee dit is niet zo als in Rotterdam. Daar zijn een aantal plaatsen gereserveerd voor heel wat recreatieschepen. Gratis!
De tocht vanaf Edam via Purmerend tot hier was niks aan. Eigenlijk zoals we al gedacht hadden. Jammer dat de Trekvaart afgesloten was (tot 19 oktober), volgens ons moet die wel mooi zijn. Een volgende keer misschien?
De storm waarmee we vanmorgen vertrokken is pas laat gaan liggen. Even niet opletten en je zat zo op de kant, we waren net een dweil die naar alle kanten van het wateroppervlak geblazen werd. Tussen de visnetten, fuiken door. Gelukkig geen beroepsvaart gezien. Het water is normaal gesproken breed zat, maar door die onverwachte exercities, wordt het voor je gevoel wel erg smalletjes soms.

9-10 Oktober Purmerend-Edam

9 Oktober Purmerend
Wat regende het gisteren. Geen weer om er op uit te gaan. Jaap heeft wat herstelwerkzaamheden gedaan, een van de knoppen op het dashboard boven blijft af en toe hangen, en ik heb mijn tanden gezet in het uitvinden wat dat stuk hout aan de voorkant van al die huisjes toch betekent. We hebben hier een razendsnelle vrije verbinding en dan hoef je niet te letten op een MB-tje meer of minder. Maar ik heb het gevonden, althans dat denk ik. Het meest uitgebreide verhaal ging over Friesland. En niet over West Friesland, een deel van Noordholland. Het staande gedeelte, die lat, heet een Makelaar. Hiermee wordt meteen het probleem al duidelijk, tik je dit woord in, dan krijg je allerlei informatie over waar en welke makelaars er zijn. Niet over de houten constructie dus. Via iemands weblog, je ziet maar weer hoe belang die dingen kunnen zijn (?!), en via via vond ik van alles. De Makelaar is vaak een onderdeel van een Uile(n)bord.

Uilebord

Uilebord

Dit las ik over Uile(n)borden en Makelaars:
“De plaats waar de drie zijden van het dak van een boerderij of schuur bijeenkomen, is van oudsher een kwetsbaar punt in de constructie van het dak. In Friesland werd het uiteinde van de nokbalk tegen regen en wind beschermd door een driehoekig bord, het Uilebord genoemd. De boeren wilden graag dat er uilen in hun schuur nestelden omdat het goede muizenvangers zijn. Daarom zaten er gaten in het Uilebord: de vogels konden de ruimte tussen bord en dak gebruiken voor een nest. Tegenwoordig is het gat met een rozet of kruis afgesloten.

Makelaar

 

Makelaar
Twee elementen keren elke keer terug: Een de Makelaar met de daarbij terugkerende symbolen: Klaverblad (drie-eenheid), halve maan (vruchtbaarheid), rooster of harp (eigendom van het land) en es (levensboom), twee zwanen met gekromde nek vormen het tweede element. Hun sierlijkheid is waarschijnlijk de belangrijkste reden van hun bestaan, maar ze zouden ook kunnen verwijzen naar het christelijke symbool voor naastenliefde of het Oudfries heidendom (!?).
Vandaag varen we naar Edam. Onderweg ga ik zeker kijken of wat ik er tot nu toe overgelezen heb, ook te herkennen is. Waarschijnlijk het verhaal over de kleur wit geen eigendom, en groen wel eigendom van de boer, zal denk ik niet meer opgevolgd worden. Net als in de watersport het symbool de gouden knop op de vlaggenmast, dit schip is geheel afbetaald en dus eigendom van de schipper, ook niet meer te herleiden is.
Een ding hoop ik wel voor vandaag, minder regen! Het maakt het uitzicht op al die mooie dingen, soms zo treurig van aanblik…..

Edam, het werd alleen maar treuriger. Gisteren niet op stap gegaan vanwege de regen, vandaag waarschijnlijk ook niet. Regen, regen en nog eens regen. Zojuist is er een havenmeester langs geweest. Even nog acht eurootjes innen. Iets waar we niet vrolijk van worden, als je zo gekluisterd bent aan de plek waar je vastgemaakt heb. Wandelen met onze stramme ledematen is er niet bij, vooral niet als het daarbij ook nog koud is. Echter hij had wel een hele belangrijke opmerking tijdens zijn bezoekje geplaatst. De brug bij Broek in Waterland is gestremd. He, hebben we iets gemist? Ja hoor, tot 19 Oktober gesloten! Dus dat briefje bij de brug in Purmerend was geen onzin? Dat wordt dus terug naar Purmerend en dan via het Noord Hollands kanaal naar het IJ, bij Amsterdam. Jammer, maar ‘t is niet anders. Je zou ook over, via het Markermeer kunnen varen naar Amsterdam, maar dat zien we met de voorspelde wind 5 a 6 niet zo zitten met dat open water. Dan maar ander half uur terug varen. En het was nog een saai stuk ook, en zoiets tweemaal varen is niet bepaald gezellig.

Vooral bij het zien van vele wrakken, of krotten langs de waterkant. Veel van die bouwsels zijn zelfs bewoond! Treurnis alom. En mijn kennis toetsen wat betreft de Makelaars, ging ook al niet. Sporadisch zien we een Makelaar en dan meestal heel strak uitgevoerd, zonder enig tierelantijn.  En ze zien er daarbij nog allemaal hetzelfde uit.

 

Het plekje waar we nu liggen is wel aardig. Heel knus tussen kleine huisjes met puntdaken in baksteen en hout uitgevoerd, specifiek voor deze streek, heel popperig. Morgen roetsjen we het Noord Hollands kanaal door. Om vlak voor we bij het IJ bij Amsterdam zijn, te eindigen. Ik houd niet van die grote rechte kanalen. Hopelijk vinden we wel een mooie plek om aan te leggen.

10 Oktober Edam

Regen, regen wat een nattigheid alom. En het schijnt ook niet beter te worden vandaag.
Gistermiddag toch maar de fietsen van boord gehaald en naar de haven van Edam gefietst. Mooie straatjes en gekke bruggetjes worden iets minder leuk als je door een bril die geen ruitenwissertjes heeft moet kijken. Toch nog weer een fort gezien, we waren aan de late kant, ze gingen sluiten, dus even snel een plaatje en het geheel in draf bekeken. Terug op de boot kachel aan. En een echte winterkost gegeten, zuurkool met worst en spekjes. Een nadeel, het ruikt nu, het is kwart voor negen in de ochtend, nog steeds een beetje naar spek bakken……Terwijl we gisteren toch braaf afgewassen hebben!

Straks in de regen en wind, ik geloof 5 a 6 Bft, op weg naar Amsterdam. Heel vervelend als je even voor een brug moet wachten, je dweilt dan van de ene naar de andere oever tijdens ’t wachten op een “openingetje”.

7-8 Oktober Woudhaven/Purmerend

De wind, beter gezegd de storm komt nu uit een heel andere hoek. Niet zo windstil meer hier. Vannacht nog zelfs flink onweer gehad.
Blacky wil alsmaar naar buiten, op ons achterdek, maar dat zie ik niet zo zitten. Een grote windvlaag en hoeps vliegt die vast overboord. Blijft dus binnen! Gisteravond laat vroeg hij ook al of die daar heen mocht. Jaap zei, die gaat echt niet want hij houdt niet van wind. Hij had het nog niet helemaal uitgesproken of Blacky stond hevig uit te waaien helemaal aan het eind van ons schip. Jaap moest zelfs, in pyjama de kou in en  er achter aan om hem naar binnen te jagen. Meneer had weinig zin. Katten zijn NIET ALTIJD te voorspellen….
Toen vanmorgen de wind weer wat was gaan liggen, zijn we na het water tanken, een vriend van ons riep ooit: “Je moet water pakken als je water pakken kan…” omdat het niet overal en altijd verkrijgbaar is, verder gegaan. Richting Purmerend. Via het Noordhollandschkanaal. Een redelijk drukbevaren kanaal. Menig vrachtvaarder kom je er tegen. Nu vooral zandschepen.
Bij Spijkerboor stond op ons kaartje een fort vermeld. Misschien te bezoeken? Aangekomen daar, zagen we een eetcafé en we hadden wel zin in een broodje kroket. Bovendien waren we nieuwsgierig of deze de kroeg was, zo’n bruine, waar we ooit eerder geweest waren. En inderdaad, en zoals veel kroegen is roken daar verboden, maar ook daar trekt niemand zich wat van aan. Gewoon doorroken….

 

De broodjes met kroket smaakte redelijk, net als de koffie, maar niet de prijs. Wennen hoor hier in Nederland als je onderweg een snack wil eten. Vandaar uit zijn we toch even gaan kijken of we het fort konden bezoeken. Op afstand bekijken, dat kon wel, verder was alles afgesloten. Trouwens wat we er van konden zien, was niet echt bijzonder. Hoogstens dat deze uit twee etages bestaat. Het is ook de jongste van alle forten. En een wachthuisje er voor, dat hadden we ook nog nergens gezien.

 

Na het fort op naar Purmerend. De vaartocht vinden we allebei prachtig. Er is zo veel te zien, aan diversiteit aan huisjes, grote mooie boerderijen, weidse landschappen, prachtige wolkenpartijen. Toch eens een keertje gaan verdiepen in bouwstijlen in Nederland. Nu valt ons bv op dat op de hoeklijst van veel dakranden een houten symbool is geplaatst. Ik weet dat het niet zomaar versieringen zijn, ze beelden allemaal iets uit.

 

Purmerend, waar kunnen we aanleggen? Op de kaart staan wel vier aanlegmogelijkheden, echter ze variëren van niet kunnen of verboden aan te leggen, tot nergens een vrij plekje te vinden. Dan maar ergens toch vast maken en op informatie uitgaan. Jaap de wal op, naar de brugwachter van de brug Purmerend in, om te informeren wat er aan de hand is met de doorvaart en de brug zelf. Dubbel rood en dat vreemde briefje wat op de brugleuning geplakt zit, en vertelt dat er geen doorvaart naar Edam zou zijn.

Jaap kreeg een hevig verschrikte brugwachter te zien, dubbel rood? Oeps, dat was niet de bedoeling. Niet naar Edam kunnen varen? Dat werd recht gezet. Toen wij zijn brug passeerden, kwam hij zijn hokje uit en riep: “Je kan wel naar Edam hoor, ik zal met jullie meegaan.” Wat lief eigenlijk, maar we wilden in Purmerend overnachten. Ook goed.

Een mooi rustig plaatsje vlakbij het centrum. Net toen we aangelegd hadden, kwam een auto en die stopte pal voor ons op de wal. De havenmeester! Geen havengeld, alles gratis! Is dat omdat het nu na het zomerseizoen is? We weten het niet. Maar in ieder geval mooi meegenomen. En heeft de lunch van vanmiddag hierdoor eigenlijk niets gekost dus….en hebben we “Turk”gehaald! (hihi)