Varen we gisteren de bocht om de Oude Vecht op, horen we ineens iemand ‘Jaap’ roepen over de Marifoon. Zoiets gebeurt wel vaker, en dan is het een start van de ene beroepschipper naar de ander. Toen volgde er: “Lenie Anna”. Tja dan wordt het wel wat serieuzer, wij rond kijken en niemand herkennen, tot we uitleg kregen, per marifoon, wie wat waar en hoe. Erik van de Amer. Het schip en zijn bemanning die we dit jaar hebben leren kennen in België (?). Wij gedraaid en aangelegd tegen een boot van de Provinciale Staten. (Met toestemming) En natuurlijk flink bijgepraat, tenslotte was ons laatste contact, per e-mail, van uit St Jean de Losne geweest. Zij zijn, geheel onverwacht, door gevaren naar de Middellandse Zee en zelfs een stuk op het buiten water geweest. Van de stremming op het canal Vosges, tot 29 augustus, die was hij op tijd voorbij, en hoorden we nu wat er de reden van het oponthoud was. Een kapot gevaren sluis en niet de lage waterstand zoals wij eerst dachten. En ondanks dat ze 1,35 meter steken, hebben ze nergens last gehad. Overal genoeg water. En die Rhône? Die was een peace of cake door dat lage water. Zowel heen als terug. Dat is vaak wel anders……
Na de koffie stop met de Amer zijn we door gevaren naar vlakbij het dorpje Overmeer. Een mooi plek met een mogelijkheid om de fiets te pakken en een toertje te maken. Het was tenslotte een van de laatste mooie dagen voorlopig. Vlakbij is een kaasboerderij en Jaap wilde wel eens eindelijk een echt oud stuk kaas kunnen kopen. Aangekomen bij de boerderij, was er niemand te zien en ook geen openingsuren, trouwens in het woonhuis zagen we ook helemaal geen enkele beweging. Door gefietst naar Overmeer, ook weer zo’n plaatje van een oud dorpje. 
Aansluitend heeft Jaap nog een hengeltje uitgelegd in de hoop een snoekbaarsje te verschalken. Maar verder dan twee onwijs grote Brasems leverde het hem niets op.
Er komt nog een tijd, dat wie dingen wel gaan eten, was Jaap zijn reactie.
Intussen, het bijna 10 uur in de ochtend, is de verwachte ommekeer in het weer gekomen. Storm en regen, ons hele achterdek ligt vol met afgebroken takjes en blaadjes. Een grote bende. Dat wordt een klus om de afvoerpijpjes bladvrij te maken, anders kan het water niet weg. En stap je dan het achterdek op, stap je in een zwembad(je).
