Vrouwe Lenie Anna. Zo heet ons motorschip waarmee we, Jaap, Frieda en onze scheepskat Blacky door Europa varen.Onze boot is 11 meter lang en 3,3 meter breed en heeft een waterverplaatsing van 18 ton.Verder ontbreekt het ons niet aan luxe. Aan boord bevindt zich een douche, volledig ingerichte keuken met oven, salon met TV en hifi, eethoek, stuurhut,slaapkamer(tje)en....CV.Onze hoofdmotor een dieselmotor Daf 575, en de boegschroef een 8pk electro-motor.Plus aggregaatje voor eigen electra.


zaterdag 8 oktober 2011

7-8 Oktober Woudhaven/Purmerend

De wind, beter gezegd de storm komt nu uit een heel andere hoek. Niet zo windstil meer hier. Vannacht nog zelfs flink onweer gehad.
Blacky wil alsmaar naar buiten, op ons achterdek, maar dat zie ik niet zo zitten. Een grote windvlaag en hoeps vliegt die vast overboord. Blijft dus binnen! Gisteravond laat vroeg hij ook al of die daar heen mocht. Jaap zei, die gaat echt niet want hij houdt niet van wind. Hij had het nog niet helemaal uitgesproken of Blacky stond hevig uit te waaien helemaal aan het eind van ons schip. Jaap moest zelfs, in pyjama de kou in en  er achter aan om hem naar binnen te jagen. Meneer had weinig zin. Katten zijn NIET ALTIJD te voorspellen….
Toen vanmorgen de wind weer wat was gaan liggen, zijn we na het water tanken, een vriend van ons riep ooit: “Je moet water pakken als je water pakken kan…” omdat het niet overal en altijd verkrijgbaar is, verder gegaan. Richting Purmerend. Via het Noordhollandschkanaal. Een redelijk drukbevaren kanaal. Menig vrachtvaarder kom je er tegen. Nu vooral zandschepen.
Bij Spijkerboor stond op ons kaartje een fort vermeld. Misschien te bezoeken? Aangekomen daar, zagen we een eetcafé en we hadden wel zin in een broodje kroket. Bovendien waren we nieuwsgierig of deze de kroeg was, zo’n bruine, waar we ooit eerder geweest waren. En inderdaad, en zoals veel kroegen is roken daar verboden, maar ook daar trekt niemand zich wat van aan. Gewoon doorroken….

 


De broodjes met kroket smaakte redelijk, net als de koffie, maar niet de prijs. Wennen hoor hier in Nederland als je onderweg een snack wil eten. Vandaar uit zijn we toch even gaan kijken of we het fort konden bezoeken. Op afstand bekijken, dat kon wel, verder was alles afgesloten. Trouwens wat we er van konden zien, was niet echt bijzonder. Hoogstens dat deze uit twee etages bestaat. Het is ook de jongste van alle forten. En een wachthuisje er voor, dat hadden we ook nog nergens gezien.


 


Na het fort op naar Purmerend. De vaartocht vinden we allebei prachtig. Er is zo veel te zien, aan diversiteit aan huisjes, grote mooie boerderijen, weidse landschappen, prachtige wolkenpartijen. Toch eens een keertje gaan verdiepen in bouwstijlen in Nederland. Nu valt ons bv op dat op de hoeklijst van veel dakranden een houten symbool is geplaatst. Ik weet dat het niet zomaar versieringen zijn, ze beelden allemaal iets uit.

 


Purmerend, waar kunnen we aanleggen? Op de kaart staan wel vier aanlegmogelijkheden, echter ze variëren van niet kunnen of verboden aan te leggen, tot nergens een vrij plekje te vinden. Dan maar ergens toch vast maken en op informatie uitgaan. Jaap de wal op, naar de brugwachter van de brug Purmerend in, om te informeren wat er aan de hand is met de doorvaart en de brug zelf. Dubbel rood en dat vreemde briefje wat op de brugleuning geplakt zit, en vertelt dat er geen doorvaart naar Edam zou zijn.

Jaap kreeg een hevig verschrikte brugwachter te zien, dubbel rood? Oeps, dat was niet de bedoeling. Niet naar Edam kunnen varen? Dat werd recht gezet. Toen wij zijn brug passeerden, kwam hij zijn hokje uit en riep: “Je kan wel naar Edam hoor, ik zal met jullie meegaan.” Wat lief eigenlijk, maar we wilden in Purmerend overnachten. Ook goed.
Een mooi rustig plaatsje vlakbij het centrum. Net toen we aangelegd hadden, kwam een auto en die stopte pal voor ons op de wal. De havenmeester! Geen havengeld, alles gratis! Is dat omdat het nu na het zomerseizoen is? We weten het niet. Maar in ieder geval mooi meegenomen. En heeft de lunch van vanmiddag hierdoor eigenlijk niets gekost dus….en hebben we “Turk”gehaald! (hihi)