Vrouwe Lenie Anna. Zo heet ons motorschip waarmee we, Jaap, Frieda en onze scheepskat Blacky door Europa varen.Onze boot is 11 meter lang en 3,3 meter breed en heeft een waterverplaatsing van 18 ton.Verder ontbreekt het ons niet aan luxe. Aan boord bevindt zich een douche, volledig ingerichte keuken met oven, salon met TV en hifi, eethoek, stuurhut,slaapkamer(tje)en....CV.Onze hoofdmotor een dieselmotor Daf 575, en de boegschroef een 8pk electro-motor.Plus aggregaatje voor eigen electra.


donderdag 27 oktober 2011

26 Oktober Vinkeveense Plassen

De sluismeester van de Demmeriksesluis heeft ons een recentere kaart van deze plassen gegeven. De onze was van 1998. Deze van twee jaar terug, dus met informatie die we waarschijnlijk goed zouden kunnen gebruiken. Zoals bijvoorbeeld waar je boodschappen zou kunnen doen. Een nieuw item wat vaker staat vermeld langs de oevers. Handig. Zo ook hier, een steiger niet ver van de AH en Jumbo. Wij op zoek erheen. Gevonden! Maar hoe kom je er? Manoeuvrerend in een heel smal slootje kwamen we uit bij een woning en niet de juiste plek. Stiekem vonden we het wel een uitdaging om hem daar tussen te prutsen, en dan te zien hoe die mensen zouden reageren als hun raam achter ineens donker werd omdat er een grote boot voor zou liggen. Niet gedaan dus. Wie weet wat je op je hals haalt, misschien kom je er wel vast te zitten….. Want het was er overal ondiep, ook op de plek waar de officiële steiger was. We voeren er achteruit in en toen onze schroef als grondwerker begon te functioneren met de bijbehorende onheilspellende geluiden, zijn we meteen teruggegaan. Waar nu heen? Een haven, een eindje terug. Lukte, aangelegd fietsen opgetuigd en weg. Aangezien het hier een veengebied is, verzakt alles wat niet geheid is. Ook de weg langs de haven en dan Vinkeveen in.  Deze wordt geheel vernieuwd en op palen gezet. Spectaculair om te zien. Links en rechts een grote stalen balk en dan een betonnen plaat afgedekt met asfalt. De palen zie je het eerste stuk, bleek zes meter te zijn, zoef zo het veen in te gaan, om daarna pas verder de grond ingeheid te worden. De woningen die langs de weg staan, zijn in tussen een stuk hoger komen te liggen. En alles ervoor, tuinen, bruggetjes over de sloten, liggen op waterniveau intussen en soms lager. Het hoogte verschil van de oude weg ten opzichte van de ingang van hun huis, bedraagt ruim een meter denken we. Iets wat je vaker in veengebieden ziet gebeuren. Om toch naar het dorp te kunnen lopen, fietsen en autorijden was door die wegvernieuwing onmogelijk, had men van drijvend steiger materiaal in de sloten ernaast, een looppad gecreëerd. Toen wij dus met zwaar beladen fietsen terugkwamen was het best lastig je staande te houden. Alles is goed gegaan, en wij hebben weer een volle koelkast.
Op naar een aanlegplek die er wat florissanter uitziet dan de haven waar we gestopt waren. Ook weer een deceptie. Op onze nieuwe(re) plassenkaart, stond een plaats om te kunnen overnachten aangetekend, die zoals nu blijkt waarschijnlijk een stuk grond is, wat verkocht werd. Overal verboden toegang, en: “Dit is Privé!” op de borden. Verder naar een volgende. En het was al laat aan het worden, dus moest dit de plek worden. Gevonden, het is hier een echt doolhof aan slootjes, en? Wat nu weer? Overal borden met “Gevaarlijk, onzichtbare gaten, de walkant niet betreden!”


De oever was gelukkig voorzien van een stevige balk constructie, waarover zo te zien wel veilig over gelopen kon worden, dus de lijntjes maar wel vast gemaakt. Je moet wel, want tijdens het naseizoen kom je maar moeilijk van die plas naar andere kanalen. Dus alternatieven zijn er weinig tot geen. Overal 1 dag van te voren bellen. En ook alleen tussen 17.00 en 18.00 uur!
De Proosdijsluis, waar we morgenochtend door gaan, hebben we alvast gereserveerd en de bruggen daarna, hierover moeten we nog overleg plegen met de diverse instanties. We weten niet hoeveel tijd we nodig hebben van de ene brug naar de andere. En ze moeten allemaal speciaal aangevraagd worden. Hopelijk werken de ambtenaren een beetje mee….


Wat ons, in ieder geval mij zo boeit zijn de luchten in deze tijd, vooral  ’s ochtends. Zoals deze weer bijvoorbeeld.