30 Juni Vervolg Nancy

Het was bijna net zoals we het ons van toen nog herinnerde. In acht jaar tijd was er niet veel veranderd. De kades met de bomen, hier een soort promenade en aan de overkant een mooi parkje. Vooral lekker koel in de zomer. Dat groen maakt de aanblik naar de stad wat vriendelijker. Zit je niet zo tegen die saaie hoogbouw aan te kijken. De vorige keer zaten er wel wat clochards, die hebben we nu (nog) niet gezien. Ik vind dat altijd een beetje bij Frankrijk horen; van die verlopen figuren bij havens. Ze doen geen mens kwaad en zijn (bijna) altijd vriendelijk en voorkomend naar je. Ik geef toe, het ziet er wel netter uit zonder….
Het is een komen en gaan van schepen. Bootjes die met houtjes en touwtjes aan elkaar geknoopt zijn, tot meterslange dure jachten, met een man in strak blauwe pantalon gestoken en wit overhemd aan, staande op de voorplecht, afstandsbediening in de hand een 15 meterlang jacht een box in manoeuvreert.  Veel te groot schip voor een haven als deze. Kleinere scheepjes naast ze kunnen geen kant meer op. En blijkbaar doet ze dat ook niks, want zo’n schipper vroeg in verband met zijn eerdaags vertrek hoe lang die dure “jongen’ zou blijven. Krijgt hij als antwoord, ja dat weet ik nog even niet….
Intussen heb ik lopend de supermarkt hier een eindje verderop gezocht en gevonden. Ik ben daar poolshoogte gaan nemen om te weten te komen waar we aan konden leggen om diesel in jerrycans op ons karretje soepel naar de boot te kunnen rijden. En wat de prijs was. Beide gevonden. Vlakbij 1,368 en daar bij de supermarche 128,9 euro. Wel een behoorlijk verschil. Dus gaan we voor die lage prijs, wat kan, aangezien er ook een aanlegmogelijkheid plus een nette vlakke weg naar het dieselstation was.  Wat ik ook vond was een fietspad naar die supermarche, namelijk langs het water, letterlijk langs het Canal Marne au Rhin, vanaf deze haven tot daar. Wel zo prettig, dat je niet op de fiets tussen dat voorbij razende verkeer hoeft.

 

30 Juni Champigneulles/Nancy

Heerlijk geslapen. Deze nacht was lekker koel, zonder regen en alles, wat vertrouwd open kon blijven staan, stond wijd open. Met af en toe een zacht briesje door de boot. Vandaag 22 graden voorspeld.
Gisteravond bij de Turk hier aan de haven gegeten. Niet zo’n bord kebab uit het vuistje, nee tafeltjes, met glaasjes erop en heel gezellig petieterig restaurantje. En gezellige luitjes. Een had zelfs Duits als derde taal op school geleerd en wilde dat graag met ons spreken, om te kunnen oefenen.

Uit eten geweest: flesje wijn (cotes du Rhone), spiesjes lamsvlees, natuurlijk frites en een zeer gevarieerde sla erbij, stokbrood, sausjes, Jaap ijsje toe en ik een fruitcompote en allebei een koffie met van die zalige extra pure chocolade als garnering. En dat alles voor slechts ……36 euro! Dat maakt alles nog lekkerder!

Nu zijn we een beetje lui. Maar we moeten nu toch echt een beetje opschieten, we willen niet te laat in Nancy aankomen. Het is slechts een paar kilometer en onze planning is zo voor 1 uur daar te zijn. In verband met de beschikbare mooie plaatsen daar.

Nancy
Veel keuze was er niet, maar we hebben een net aanlegplaatsje gevonden.

29 Juni Champigneulles

Zes kilometer voor we in Nancy zouden aankomen, zijn we gestopt. Bij het passeren van het dorpje Champineulles ziet Jaap net in een ooghoek iets over een wasserette staan. Een “Salon Lavoir”. In zijn achteruit, nog eens kijken en ja hoor dat klopte. En er precies voor, een complete haven met prima aanlegsteigers.  Zo te zien met elektriciteit. Echter dit laatste was niet aangesloten, dus dan de aggregaat gebruiken. Als of dat zo erg is, we hebben hem toch daarvoor? In twee uur, drie-weken-was er door heen gejaagd. Complete lege wasserette geheel voor ons. Zestien kilo, en zeven kilo machines allemaal startklaar! Je loopt er wel op leeg, 25 euro!  Heerlijk fris alles weer, vooral na die hitte van de afgelopen dagen. Voorlopig kunnen we er weer tegen. En die hitte? Als het aan ons ligt, liever voorlopig niet. Je doet meteen helemaal niets, en je wordt nog doodmoe ook, omdat het slapen ons slecht afgaat in de boot.
Vandaag, ik zou haast zeggen, gelukkig weer gewoon 22 graden!
Vannacht kwam net als in Nederland het voorspelde onweer. Echter echt spectaculair was dat niet, wat gerommel, een paar flinke regenbuien en dat was het weer. Gelukkig hadden we ons zonne- en regenscherm voor op de neus, uitstaan. Alles kon daar in de slaap- en stuurruimte gelukkig open blijven staan. Tenminste nog wat aan frisse cq regenlucht.
Twee sluizen gedaan vandaag. Eentje van 7 meter omhoog. Ik weet niet wat ze van de pleziervaarders in Frankrijk denken, maar het moeten af en toe halve uitvinders zijn om je netjes door zo’n giga sluis te loodsen. Geen fatsoenlijk bolder in de muur en de bolders op de kade boven je, daar piekert geen mens over. Want hoe kom je daar? Zeker via het trapje? Wie verzint zoiets. Wat blijft dus over? Het trapje te gebruiken als hulpje om naar boven gesast te worden. Ging trouwens prima.
Morgen alleen een paar bruggen die voor ons open moeten en dan de haven van Nancy in.

 

23 - 28 Juni Toul/Maron/Liverdun/Pompey

23 Juni - Twee kilometer voor Maron. Gekozen voor richting Epinal dus, en we hebben inderdaad die visplek gevonden. Ergens aan een wal met alleen maar groen om ons heen. In de verte hoor je slechts een enkele auto rijden, verder alleen maar het geluid van vogels. Nu die snoekbaars nog.

24 Juni Vlakbij Maron

Die snoekbaars werd het niet, misschien vandaag? Trouwens een echte grote vis wil Jaap voorlopig niet vangen. Waarom niet? Omdat hij gisteravond tijdens het onthaken van een prachtige (op maat voor de rookoven) ruisvoorn zijn visnet verspeelde. Floep zo de Moezel in! Ik heb nog even geprobeerd via de pikhaak het ten ondergaan van zijn mooie schepnet te stoppen, maar was te laat. Toen nog een poging gedaan met een dreganker, echter ook dat hielp niet. ‘t Was en bleef weg. Dus nu alleen nog zijn kleine schepnet en straks ergens een nieuwe, grotere kopen.
We liggen in een stralende zon  (eindelijk weer), wakker te worden. En de voorspellingen zijn ook niet mis. De komende dagen worden temperaturen van ruim 30 graden hier verwacht.

25 Juni “Maron”

Het werd een echte visdag gisteren. Dan maar zonder groot schepnet, tot nu toe bleven het kleine voorns, en die passen prima in het kleinere net. En net zit je dat zo te bedenken, roept Jaap, terwijl ik lekker in het zonnetje op windstil plekje, een boek zit te lezen: “Frie kan je even helpen…?’
“Ik heb beet, een grote denk ik, of toch niet…”En zo stond ik daar met het te kleine net, en maar hopen dat indien het een grote was, hem zo in een keer erin zou kunnen scheppen. Vaak is een tweede poging niet meer mogelijk, aangezien een vis een laatste snelle actie doet en de lijn dan daardoor breekt. En weg is die dan, terug naar de vrijheid.
“Ja hij zit er nog aan!” en dan zien we een monster van een vis. Een echte meerval. Maar wat een sloom beest is dat. Niks actie, gewoon blijven hangen aan de haak en ik kon hem daardoor heel rustig in een zwaai zo in het netje geschept krijgen, passend! Wel geheel opgerold, maar hij lag er in! Voor in de pan? Nee de rookoven!

En dat is helemaal gelukt. Hij smaakte heerlijk. Het is een vette vis, nog nooit gegeten voor zover wij weten, en kan dus daadoor prima gerookt worden.

’s Middags zijn we nog naar het dorpje zelf (Maron) gefietst. Frie mocht weer even flink op de pedalen, toch even wat anders dan dat vlakke Nederland. Maar het lukte. Het dorpje Maron was best aardig om te zien. Vooral de wasplaats achter de kerk. Uit 1730, zoals op een steen in de trap er naartoe stond gebeiteld.

Vanmorgen vissers op de Moezel gezien, die wel heel erg grote dobbers aan hun hengels hebben hangen. Lijken wel kegels van een kegelbaan..

Nog geen echt zonnetje gezien tot nu toe, maar de voorspellingen voor dit weekend zijn prima.

 

Zo houden we het hier nog wel even uit……

26 Juni “Maron”

Het is nog niet zo heel veel, maar een beginnetje is gemaakt. Bramen in wekpot! Langs de waterkant staat hier en daar nog een restje braamstruik. Het grootste gedeelte is de afgelopen dagen weggemaaid. En wat er over was stond vol met rijpe, toch redelijk grote, bramen. Een paar dames, duidelijk met een wandeling bezig, stopten even en kwamen kijken wat ik aan het doen was. “Ah, déjà des mures? “  Zo heb ik gelijk twee nieuwe franse woorden bijgeleerd. “Mur” is rijp en mures zijn bramen. Wat er verder volgde in het gesprek, kon ik geen touw aan vast knopen. Een ding wel, ze vonden het wat vroeg en toen riep een van de twee naar mij, met een gezicht dat ze het helemaal begreep, ik nog steeds niet, “Ah pour la confiture.” waarop ik maar ja geknikt heb. Lachend vervolgden ze hun weg. Misschien wel om mijn outfit. Ik had me behoorlijk beschermd tegen de stekels, laarzen aan, een kort stevig glad jasje aangetrokken en een grote stok waar ik me op de schuine wal staande kon houden. En aan die stok hing een plastic om de bramen in te verzamelen.
Jaap heeft er een motor-onderhouds-dag van gemaakt. Daarom alleen al ben ik mijn heil voor een heel poosje buiten de boot gaan zoeken. Overal luiken en laden open en waar je kon kijken lag er gereedschap. Ik heb geen griezelige verhalen over de techniek gehoord, dus was het smeer, draai en kijken of… etc. alles het goed deed.
Wel nog aan het eind van de dag een hengel uitgezet. Niet actief vissend, zo van binnen uit af en toe naar het lijntje kijken of er beweging in zat. Tot het moment dat ik hoorde: “Mijn hengel is weg?” Hartkrampen kreeg ik, ik denk ook dat nog. Visnet weg en nu zijn hengel? Nee gelukkig niet, maar er zat wel een grote vis aan! Een Brasem. Niet voor het diner! Snel ik het schepnetje gepakt, en mooi dat hij er in keer in zwiepte.  En even later zie ik, bijna niet te geloven, ook dit schepnet langzaam wegdrijven……Ik neem een duik, net ver vergenoeg om het van zijn ondergang te kunnen redden. Nu wist ik ook waardoor die andere op de loop was gegaan. Ik Jaap gevraagd of hij het verhaaltje van die ezel en die steen kende…… Vond hij niet leuk!

27 Juni Liverdun

Het is dat op de vaarkaart het precies staat aangegeven waar het is, anders zou je dit schattige aanlegplekje totaal missen. Vanaf de vaarweg is dit totaal onzichtbaar. Een piepklein binnenmeertje. Stampvol met waterplanten, als er bij de ingang niet de aangegeven vaardiepte had gestaan, zou bij ons geen haar op ons hoofd zijn, die er  aanzou denken om er in te varen. Wat een plaatje.

Maar ook wat heet! 34 Graden en misschien wel meer. Geen enkel zuchtje wind te voelen. Blacky had het dan ook slecht, bekje open en een beetje extra adem happend. Geprobeerd om hem op het achterdek te krijgen, daar is het beter, maar het enige wat hem interesseerde was, hoe hoog zou het zijn vanaf het achterdek naar beneden te springen. En dat was nou net niet wat wij wilden, dat hij zou kunnen gaan doen.

En het avondeten, barbecue, was pas tegen negenen. En verder slecht geslapen. Het koelde wel af, maar niet genoeg.

Jaap is achter gaan slapen, onder het open achterraam. Daar om zoveel mogelijk te kunnen profiteren van de nacht afkoeling. Niet dat hij echt goed heeft kunnen slapen verder, want de hele nacht heeft hij alleen maar naar grote plonzen moeten luisteren en niet kunnen ontdekken waarvan dat kwam. Ja waarschijnlijk vissen, maar wat voor?

 

’s Morgens zagen we, welke vissen dit geluid veroorzaakten. Karpers en wat voor. Gigia grote! En met tientallen tegelijk aan het paaien.
Liverdun is een mooie oud vestingstadje.

 

Jaap heeft er een klein stukje tijdens zijn zoektocht naar een bakker, wat van gezien. Ik niet. Op de fiets in die hitte? Lekker stil zitten en wachten tot het overgaat, vond ik het beste wat er te doen viel gisteren.

28 Juni Pompey

Nog net zo heet als gisteren. Maar minder lang gevaren en daardoor de boel eerder open kunnen zetten en maatregelen om de zon buiten te kunnen houden, genomen. Ook deze aanlegplek, toen we aankwamen nog helemaal onbezet, is prachtig  Met een uitzicht op de splitsing van de Moezel naar Metz of naar Nancy. In de sluis hiervoor vroeg de sluiswachter waar we heengingen. Om de volgende sluiswachter vast in te seinen, dat we eraan kwamen? Ik denk In ieder geval dat hij ons goed begreep, want hij maakte een kruisbeweging met zijn armen toen wij Pompey noemden en daarop: “Oui”konden antwoorden.
“Et demain?”
“Nancy!”
“Bon voyage.”
“Merci,” heerlijk zo’n conversatie, hopen we nog heel lang te kunnen doen.

 

22 Juni Toul

Dat museum……was gesloten. Via Internet had ik uitgepuzzeld dat ze het gehele jaar open zijn. En iets anders over openingstijden stond er niet. Dus de gok genomen en niet voor maar ruim na half drie op naar het museum. En….precies op dinsdag zijn ze dicht! Gaan wij eens een keertje een stukje aan geestelijke educatie doen, weer mislukt. Weer, omdat we daar een abonnement op hebben. We gaan niet vaak naar een of ander speciaal gebouw, of expositie of iets anders cultureels bekijken. Maar als we gaan, is het vaak precies op dat moment niet toegankelijk. Deze actie hebben we omgezet in een stevige wandeling naar … een terras met koffie met gebak. (hihi). Calorie eraf, calorie eraan…
Het sanitair-gebouwtje is vandaag vervangen door een cabin met douche en toilet. Niet dat wij dat laatste nodig hebben, maar we hebben al heel wat verdwaasden naar dat uitgebrande gebouw zien lopen, toch netjes van die Franse om binnen een week het zo op te lossen.

Vandaag blijven we hier nog in Toul. Boodschappen doen. Het is weer echt nodig, ik heb net een aantal dingen weg moeten gooien. Wat buiten de koelkast was gebleven, zoals tomaten, ze waren puur snot geworden !!!!
Morgen gaan we verder.

Nog even iets over deze haven. Er zijn momenten dat het hier bijna leeg is, en dan ineens zoals gisteren, lopen ze met bossen binnen. Hier en daar is nog een klein plekje over. We zijn benieuwd als straks de sluizen starten om negen uur. Een paar schepen hebben we al die kant uit zien schuiven, om even over achten! Die liggen nu bijna driekwartier te dobberen….Waarschijnlijk willen ze een van de eersten zijn, niet geheel onbegrijpelijk, want er kunnen slechts drie schepen tegelijk gesast worden. En als je dan met ze allen weg wil, heb je een probleem.
Het weer is somber.

 

21 Juni Toul

Wat ik nog vergeten ben te beschrijven is, dat er hier bij de haven op een paar honderd meter afstand en goed bereikbaar, twee dieselstations (Total en Avia) zijn. Wij hebben intussen weer genoeg voorraad.
Zeker voor de tocht, die we nu uiteindelijk na veel “voors” en “tegens” doorgenomen te hebben, bepaald is. We gaan niet naar het canal de Vosges en niet naar de Saone. Van hier uit gaan we naar Nancy, dan naar Gondrexange en dan daar het Saar-Kolenkanaal in, de Saar op en via de Moezel naar Koblenz.
En dan heeeeeeeeeeeeeeel langzaam. Net zo als tot nu toe. Een 10, 15 kilometer varen en wanneer we een leuk lief plekje zien, stoppen.
Gisteravond tikte de havenmeester op onze deur en kwam met een glimlach van oor tot oor, vertellen dat we een dag gratis extra mochten blijven. Vanwege het sanitair dat onklaar was geraakt. Omdat het uitgebrand is, zoals ik elders heb beschreven. En zo denk je, we gaan weer verder, en dan ineens blijf je langer hier, door zo’n cadeautje van de gemeente Toul.

Misschien een museum hier in de buurt bezoeken….Te tekenen valt er hier weinig, het regent als maar.

20 Juni Toul

Gisteren toen we hier de haven binnenvoeren, was die redelijk bezet. Konden nog ik weet niet hoeveel schepen bij. Rond zes uur in de avond waren er zo te zien bijna geen vrije plaatsen meer. In een paar uur tijd, liep de haven dus bijna helemaal vol. En dan vanmorgen. Het is nu 10 uur ’s ochtends en ze zijn al vanaf een uur of acht in hele colonnes vertrokken. Complete opstoppingen bij de sluis naar Nancy en slechts een enkeling richting Parijs. Misschien is het slechte weer een reden om te gaan varen. Want ook deze dag startte met regen, niet veel, maar wel continu. Gisteravond zo rond zes uur, liep hier de havenmeester (?) geld op te halen. Bij een aantal schepen verdwaasd naar binnen kijkend of hij iemand zag. Naam noterend en dan weer verder naar de volgende. Degenen die wel haven geld konden betalen, rekenden af. In 8 jaar tijd is de prijs best wel stevig gestegen. In 2003: 4,73 nu 9 euro per schip van kleiner dan 12 meter, plus 0,20 cent toeristenbelasting per persoon per dag. Bijna tweemaal zoveel geworden. De haven biedt normaal gesproken ook veel. Veel grote winkels, wasserette en een bakker dichtbij. Ik zei normaal gesproken, want de sanitaire voorziening, zo te zien net als de rest van de kade gloednieuw of opgefrist, is uitgebrand. Wij dachten aan een gas ontploffing echter de havenmeester zei dat daar helemaal geen gas aanwezig is. Het dak is voor een deel de lucht ingevlogen, en daar is nog al wat kracht voor nodig en denk je dus meteen aan een grote klap van het een of ander.

 

Diezelfde havenmeester liep vanmorgen, duidelijk aan de late kant, omdat alle vertrekkers van vandaag al weg waren, tamelijk verdwaast rond te kijken met een lijstje in zijn hand, waarvan wij denken dat het hier om de schepen ging die nog niet betaald hadden. Zo kan je ook ergens gratis gaan liggen. ’s Avonds de stad in rond zes uur en ’s morgens vroeg wegvaren! Onfatsoen! Maar misschien zijn het ook weer niet al die vroege vaarders die…..

Wij blijven hier vandaag. Lekker een beetje aanrommelen. Nog even en dan doen we de kachel aan? Zo somber en kil is het. Waar is die Franse zon gebleven?

19 Juni Toul

Intussen en prima Wifi-verbinding hier in Toul. Heb ik net ietsje meer tijd om wat te schrijven over dingen die ik door tijd gebrek vaak weglaat.

In Pagny-sur-Meuse wilden we wat huisvuil kwijt, maar de prullenbakken op de kade waren al overvol, dus elders? Ik had ergens in een ooghoek wat vuilcontainers zien staan. Even precies kijken. Twee lange rijen met grote opslag/opvang bakken. Echter geen een voor huisvuil, maar wel voor allerlei soorten plastic, glas, papier cq karton, kleding en afgewerkte olie (?). Dat is ook een manier om je te dwingen je vuil te scheiden.

Nog iets leuks over Pagny sur Meuse. We varen via een vaargids met allerlei informatie over de omgeving. Bijzondere gebouwen  of producten, in ieder geval als er iets bijzonders is, staat het er in vermeld. Leuk om te lezen. Maar wat zagen we in ons boek staan over Pagny-sur-Meuse? Een naam en een telefoonnummer. Meer niet. En dat in drie talen! En wat bleek? Het was het telefoonnummer van het restaurant ter plaatse! Ja we wisten al dat de Fransen het eten het  belangrijkste deel van ons leven vonden. Maar zo nadrukkelijk? Er was echt wel meer te bekijken, bijvoorbeeld een mooi oud kapelletje, en nog wat bouwwerken. Humor eigenlijk!

Half twee schoven we de haven van Toul binnen. Na een redelijk heftige tocht, namelijk 14 sluizen. Maar geen waren een probleem. Na een aanvankelijk moeilijke start in wat Nederlandse sluizen, hebben we ze op- of afvarend zeer relaxed verwerkt. Ik kan wel zeggen probleemloos. Waar is die tijd gebleven waar je elkaar lekker voor………..kon uitschelden? Zo wordt het bijna saai. (Hihi)

17/18/19 Juni - CommercyEuvilee/Pagny sur Meuse/

17 Juni Commercy 

Soms weet ik niet wat de sfeer tijdens onze vaartrips juist maakt tot wat het steeds is. Is dat het lekkere eten, de mooie omgeving, de temperatuur of het samenzijn en om over de Franse waterwegen te schooieren als geciviliseerde zigeuners of gewoon alles bij elkaar. In ieder geval zo’n gevoel kregen we weer gisteravond. Bij Aldi hadden we een konijn in de vriezer zien liggen. Een heel konijn, voor een heel lief prijsje. Dus meegenomen. Heerlijk bruin gebraden en uren laten sudderen in rode wijn. Wat Franse kruiden erbij en smullen maar. Ook hadden we rode kool in een pot kunnen vinden plus een lekker aardappel pureetje en voor Jaap appelmoes! Om het nog wat meer  Frans te maken, hebben we de wijn die we van Johan en Margreet kregen, met het opschrift Canal du Midi, daarbij gedronken.

 

Het weer was slecht en zo’n copieuze maaltijd, zeg maar diner, gaf aan die dag toch een vrolijke tintje. Het regende pijpenstelen, bijna de gehele dag. Niet koud gelukkig.

Vandaag gaan we, na twee heerlijke dagen hier in Commercy weer een stukje verderop kijken…..

De zon schijnt wat waterig. Of we het droog houden vandaag?

 

18 Juni Euville

 

Soms gaat je fantasie vrolijk aan de slag als je iets waarneemt waarvan je niets begrijpt. Hier in Euville waar we aan de kade liggen, komen regelmatig auto’s het terrein opgereden, stoppen en keren dan om de weg terug te nemen. ’s Middags denk je, dat het misschien picknickers zijn, die een rustig plekje zoeken en zien dat het, in hun ogen, al bezet is. Vervolgens zeg je tegen elkaar, het zullen vissers zijn en die zien dat de kade niet vrij is. Maar wat te denken als het donker is en dat zelfde gedrag van die auto’s is nog steeds zo. Op zoek naar tippelaars? Door de bosjes met allemaal van de weg afgeschermde hoekjes erin, ben je voor velen onzichtbaar. Enfin we zijn geëindigd met een “afwerk plek voor homo’s”, zo zie je wat je allemaal kan verzinnen. Maar of het zo was?

 

Vandaag gaan we naar Toul.

 

En…. we moeten ook ergens diesel zien te halen. Of dat daar ook kan? Ik heb in onze boeken daar niets over kunnen vinden. En hoe gaan we het halen, dat wordt dan nog het meest spannende.

We kwamen niet verder dan Pagny sur Meuse,…Er stond iets over brandstof kunnen verkrijgen aldaar. Nog niet ontdekt waar.  

19 Juni Pagny sur Meuse

 

 Niet meer dan drie honderd meter! Een Total station en met een prijsje van 1,439 per liter voor een diesel. Niet de 1 euro 70 zoals elders gehoord. De prijzen bij de supermarkten zijn nog het vriendelijkst, namelijk 1,32 ongeveer.

In onze vaargids stond over brandstof niets vermeld, dit zagen we pas een kleine honderd meter voor het dorpje op een groot bord met de aankondiging van een “Halte fluviale” ( = aanlegsteiger). Op het informatiebord op de kade stond nog steeds iets over benzine, toen gingen we er in geloven. Soms wordt dit soort gegevens door te weinig klandizie, nooit meer gecorrigeerd. Dat hebben we al eerder meegemaakt.

 

 Jaap heeft de jerrycans uit de motorruimte gehaald, ons boodschappen karretje achter aan de fiets bevestigd en 5x heen en weer gefietst. Resultaat? Twee honderd diesel in onze tank gegoten! Voorlopig kunnen we weer rustig verder varen.

Op naar Toul vandaag?

15/16 Juni Sampigny/Commercy

Sampigny
Hoogstens tien kilometer gevaren gisteren. Gestart met flinke regenbuien. Anderhalf uur later zijn we gestopt op een schattig plekje, zo te zien helemaal buiten de bebouwde kom. Later bleek dat er een piepklein dorpje hier vlak achter de bomen ligt. Met een alleraardigst kerkgeluid, nog zo ouderwets. Om het kwartier een bepaalde riedel en dan het hele uur tweemaal het aantal slagen om de tijd aan te geven. Mocht je de eerste keer het gemist hebben, geven ze je een herkansing.

Even dachten we hier lekker in ons eentje te kunnen liggen en Jaap dus vissen…. Maar niet veel later schoven twee Nederlandse boten aan. Was het eerst zo stil, kregen we ineens een douche aan stemmen. Een koude douche dus. Geen vogeltje meer te beluisteren. Toen ook nog muziek, hoezo rust in de natuur, en gelukkig ergens rond etenstijd werd alles stil, behalve die vogeltjes dan en dat bleef zo tot het donker was.

 

Gisteren broeierig warm. Van dat plakweer. MET water, stevige regenbuien deze keer.

Vandaag gaan we ook maar een klein stukje; heerlijk zo langzaam “hoppen” van de ene naar de andere leuke stek.

En hier in Commercy, die hebben we wederom gevonden. Aan een nieuwe steiger zo te zien. Ten opzichte van acht jaar geleden is het aantal steigers voor plezierjachten giga uitgebreid. Zo te zien ook allemaal hartstikke nieuw. Ook deze hier, zeker niet ouder dan een jaar of twee.

Aanpandig is er ook meteen een hele grote parkeerplaats voor Campers gemaakt. Niet storend, ze hebben wat aan “smoelwerk” gedaan. Deze architect heeft er echt over nagedacht. Voor het eerst zie ik ook een groot milieuparkje. Dat is ook zoiets wat ik me van de vorige keren kon herinneren. Veel reclame maken voor scheiding van afval, maar de boot bezitters hiervoor niet in de gelegenheid stellen. Zelfs de gewone vuilniszakken kon je af en toe maar moeilijk kwijt, soms voeren we wel met vijf grijze zakken op ons achterdek, tot we een sluiswachter zo vriendelijk kregen, dat hij ze van ons overnam.

Hier in Commercy redelijk dichtbij grote supermarkten, zoals Lidl, Aldi, Match en Intermarche. En een bakker, wel voor zo ver wij hebben kunnen ontdekken, op fietsafstand.

Vandaag wat boodschapjes doen en dan verder. Tien kilometer? Toul komt al aardig dichtbij. De schijnwerper die we voor de tunnel van Foug hadden mee moeten nemen vanuit Nederland, waren we vergeten. Gelukkig was er een Bricomarche vlakbij, dus snel eentje gezocht en…. gevonden!

14 Juni St. Mihiel

Gewekt door tikkende regendruppels. Een zacht buitje, en dit gebeurt de laatste dagen regelmatig ’s nachts. Overdag (gelukkig) niet. Ik bedoel die regen dan. Vandaag gaan we weer verder. We liggen enigszins ingeklemd aan de steiger. Zes boten, het kan allemaal maar net. Zal heel voorzichtig manoeuvreren worden om hier weg te komen.

Jaap hoopt eindelijk ergens, in het wild natuurlijk, niemand mag je kunnen zien, zijn hengels van het plafond in de stuurhut te kunnen halen. Mijn geheugen zegt dat hier vlakbij een mooi visplekje is, daar waar we in 2003 gestopt zijn. Jaap zegt het niks. Is natuurlijk wel benieuwd. Ik duim alvast……

Internet zal dan wel weer even onmogelijk zijn, maar… dan kan ik als het slecht weer blijft, aan mijn foto album werken; moet nog een hoop aangedaan worden. Onder andere inkrimpen, ik zit al op pagina 44 van het totaal van 82, En we hebben nog zeker drie maanden te gaan. Dat wordt dus keuzes maken en dat kan ik slecht.

13 Juni St. Mihiel

Wat eerst op een gewoon feestje leek te worden, veranderde in een kadootje. Een andere naam zou ik hier niet aan kunnen geven.

Laat ik bij het begin beginnen. Wij waren op weg naar de wasserette, een van de slechtste die we ooit gebruikt hebben, en zag ik in het voorbijgaan een poster over twee accordeon spelers. Plaats? Bij onze boot! Tijd, datum. De 12^de, dus op het moment dat wij er zijn! Maar we moesten nog wel de was doen. Dus een beetje haast maken was niet verkeerd. Misschien was het leuk en dat wilden we niet missen. Precies toen de hele was gedaan en opgeborgen was, begon men – een van die poster – wat voor te spelen. Klonk redelijk. We werden er niet echt warm van.

Om drie uur, zoals aangegeven, begonnen ze te spelen. Intussen waren alle stoelen bezet en had menig een er nog een krukje bijgeschoven. En wij boot bezitters zaten eerste rang. Liedjes als Viva Espagna etc vlogen voorbij, niet onze stijl. Ze zaten nog net niet mee te schommelen, Fransen generen zich misschien daarvoor? Drank werd er zo te zien niet geschonken, hoewel we uren later toch de nodige flesjes (bier?) zagen verschijnen. Even tussendoor kwam er een auto met wat plaatselijke zoetigheden, verder werd er zeker de eerste uren gezapig geluisterd. Enkele hangjongeren probeerden nog de sfeer aan de waterkant nog een beetje te verpesten, door uit een klein radiootje keihard  house muziek te laten klinken. Ze gaven het gelukkig snel op. Toch werd de sfeer al losser en losser boven op de kade. Er werd zelfs een beetje gedanst. Door vrouwen! Mannen waren niet te verleiden. Zelfs Jaap werd nog uitgenodigd mee te hupsen. Maar ook hij gaf geen krimp. Toch was er hierdoor al een kontakje met het gezelschap boven gelegd. Nog iets later, intussen was de muziek soort ook wat meer de onze geworden, vroeg een vrolijk gek stel iets en Jaap beantwoorde het met: “Kom je toch een aperitiefje drinken?”

Die hadden niet veel nodig, in een mum van tijd zaten ze bij ons op het achterdek. Gerard en Edith, zij waren een van de organisatoren van deze happening. Allemaal gedaan door vrijwilligers, dus kosteloos. En die musici? Ook! Waarop wij zeiden waarom gaan jullie dan niet met de hoed rond. Even moesten ze er om lachen, maar vonden het eigenlijk wel een goed idee. Wie weet zien we eerdaags plotseling dit gebaar, ‘t is de

oplossing toch iets vergoed te krijgen tenslotte.

Half acht gingen ze weer weg naar vrienden, die stonden al op de wal te vragen waar ze bleven. Ze zouden daarmee gaan eten. Wij ook aan het diner, het onze, Coq au Vin had ik gemaakt. En om, wat was het, ik denk even over achten, komen die twee accordeonspelers weer luid spelend terug. De bezoekers van die middag waren allang weg, even als de stoelen, parasols en tafels. Bleef over de plaatselijk, wel chique, picnicplek. Plus de organisatoren, die gekoelde champagne, geschonken in plastic bekertjes, bij zich hadden.

en werd er echt gespeeld. Heel wat anders dan die middag. We kregen ook meer informatie over die twee. Zij 43 jaar, Patricia Crolbois die vooral speelt op, zoals op haar visitekaartje staat, The dansant, Soirees, Repas, Clubs de troisieme age en maisons de retraite, dus hoofdzakelijk voor….OUDJES. Zoals wij!

Hij Victor, een jongeman, tiener nog, van 14 jaar een student aan het conservatorium in Metz. Een zeer muzikale jongen en gek op accordeon spelen. Hij kon het, geleende instrument, niet loslaten. Hij bleef spelen. Met als resultaat dat we uiterst gevoelige muziek kregen te horen, toen ze vrijuit mochten spelen, jammen noem je dat geloof ik. Ergens hadden we gehoord dat na half tien ´s avonds alles rustig moest zijn, en inderdaad om die tijd werd gestopt alles ingepakt en natuurlijk nog even op de foto gezet.

Deze ervaring noemen we daarom dus een kadootje, want wat hebben we genoten. Jaap zijn lievelingsinstrument hier in Frankrijk, met echte, pas in de avond, professionele Franse muziek te beluisteren. Wat een sfeer. 

Extra, extra nieuws

Zojuist een reactie gekregen op onze weblog rond het bewuste info bord van de VNF. ’t Schijnt in het kader van die andere tekst gelezen te moeten worden als een Engelse vertaling voor LUIEREN of PLEZIER MAKEN.

(Dank JasBram)

12 Juni - St. Mihiel

Een plek waar je niet snel weer van vertrekt. Een bloemenzee aan de kade, zonnetje en wat een rust.

In Verdun zagen we informatie voor de plezierjachten, waarvan we eerst dachten een dit Engelse woord niet te kennen. Maar uiteindelijk zij we toch van overtuigd geraakt dat het verkeerd geschreven staat. Ondanks dat alle borden er heel professioneel uitzien, is het gewoon niet goed geschreven! Zoals je zo vaak ziet in beschrijvingen die klungelig vertaald zijn. Maar dit….

Plaisanciers = Pleziermakers

Vergnugungsdampfer= K-D-schepen

Maar wat is Leasure boats?

De eerste twee zijn humoristisch, wat te denken van die laatste? Wij hebben het niet kunnen vinden cq vertalen! En dit boord zien we al honderden kilometers lang!!!!!!!!!!

Misschien is de P verdwenen tijdens het vertalen?

Staking? Wanneer? Deze is op  6 juni geweest. We hebben die dag zeker gevaren en toch niets van meegekregen.

Dagen later hoorden we hierover en zijn meteen in ons logboek gaan kijken Waar voeren we die dag precies. En? Op dat stukkie hebben we nou net geen enkele sluis gezien! Dus hoezo staking?

Boven ons, hierop de kade, wordt een grote tent geplaatst, stoelen en banken neergezet, wat zou dat worden? Feestje?

11 juni - St. Mihiel

Sinds we de boeken van Readers Digest aan boord hebben, kunnen we vaak redelijk nauwkeurig vaststellen wat er vliegt, rent, groeit en of zwemt. Maar ondanks dat blijkt het vaak gokken wat voor een beestje is. We lagen in Lacroix en we zien een, dat is zo’n beetje de enige roofvogel die we kennen, een buizerd het water induiken en een visje meenemen. Maar een buizerd die visjes vangt? Opzoeken! En wat blijkt, geen buizerd maar een WOUW te zijn. We hebben dus een wouw gezien! Deze eet inderdaad vis. Ik denk dat dit onze enige herkenning voorlopig  zal blijven, want zijn uiterlijk goed in kunnen schatten blijft voor ons een utopie. Je bent altijd net te laat om de verrekijker te kunnen pakken, net als gisteren. Bij een kreekje met ernaast een grasakker, zien we twee dikke donkere harige  “ruggen” plotseling omhoogkomen, waarvan een naar de kreek “golft”. Niet lopen, rennen zoals een haas/konijn en voor een beverrat waren deze te groot. Opgezocht en…. twee bevers.

Verder hebben we heel vroeg in de ochtend, op het moment dat Johan bezig was af te reizen naar Nederland, een ijsvogeltje op een van onze lijnen zien zitten. Prachtig blauw op een blauw touw. Camera? Ja te laat! Op weg naar St. Mihiel zie ik in een flits iets bewegen langs de waterkant, kijk en roep dit naar Jaap, kijk ik  terug, en…. weg! Wat was het? Een vos, Jaap kon hem nog net wel herkennen. Kijker, ja beneden in de stuurhut en wij … boven op het achterdek. Gelukkig komen sommige beestjes wat dichterbij voorbij, want vanuit ons keukenraam zagen we gisteravond op een paar meter afstand een muskusrat stevig “peddelend” voorbij zwemmen.  Eigenlijk vreemd, zo langs de kade. Maar deze was nu eens op “oog” afstand en was duidelijk een muskusrat. Geen twijfel mogelijk!

Gisteravond hebben we lopend St. Mihiel een beetje bekeken. Het is oud. Echt mooi oud is het niet. Ik zag nog wel aan de buitenkant van de plaatselijke kerk, prachtige glas en lood ramen. Die moeten we maar eens aan de binnenkant gaan bekijken, lijkt me de moeite waard. En extra bijzonder, omdat hier toch ook zo veel vernietigd is tijdens de twee wereldoorlogen. En deze ramen hebben het zo te zien goed overleefd.

In St. Mihiel hebben we ook intussen een wasserette en een Carrefour ontdekt. Beide op loopafstand. Dus…? Ja, dat wordt dit weekend een lege wasmand en een volle koelkast.

Het weer? Nu zonnig maar in de loop van de dag moet het omslaan naar onweer volgens de weersvoorspelling hier in Frankrijk.

8,9 en 10 Juni - Lacroix-sur-Meuse en St. Mihiel

8 juni Lacroix -sur-Meuse

St.Mihiel is het niet geworden. Gistermiddag ineens, geheel onverwacht bezoek gekregen van Jan en Ineke uit Pardahan (Zuid Frankrijk). Ze zijn op weg naar Nederland  En ze zij net als wij, maar dan met de camper, zo scharrelend langs de Maas en her der genietend van wat ze allemaal zien. Alleen zij vanaf de weg en wij van de waterkant. Zij naar het noorden en wij naar het zuiden. Vanmorgen zijn ze weer vertrokken en wij nog met een enigszins duf hoofd hebben we  ze uitgezwaaid. Het was natuurlijk laat gisteravond geworden, vergezeld van de nodige alcohol (whisky). En vreselijk gezellig.

Intussen hebben we de coördinaten (TomTom) ge-sms-t naar Johan, anders staat hij vanmiddag in St. Mihiel terwijl wij hier in Lacroix liggen.

Een de pils ligt al te koelen!

9 Juni Lacroix-sur-Meues

Half zes, precies op het moment dat ik met mijn mobiele telefoon in de hand stond om te bellen, arriveerde Johan.
En wij waren net terug van de Shopi hier ter plekke, om de bier voorraad aan te vullen. Een winkeltje waar je alles wat je zo dagelijks nodig hebt kan kopen, verder is er nog een bakker en slager in het dorp. Alleen de slager schijnt moeilijk te vinden te zijn. Johan en Margreet hebben hem vorig jaar gevonden, een slagerij die bijna als zodanig niet te herkennen is. Lijkt meer op een gewoon woonhuis. Wat het nog vermakelijker maakt, is om ook nog te noteren dat vanaf de haven, een klein doorgangetje tussen huizen en diverse tuinen loopt, wat eindigt precies bij de kerk en naast een restaurant. Alsof zij er voor gezorgd hebben……

Het weer was gisteren niet slecht, maar we hebben ook geen zon gezien en het was redelijk fris, bijna te fris om lekker buiten te kunnen zitten.

Verder valt er nog te melden dat het aantal schepen aardig aan het toenemen is. Elke dag zo’n 6, 7 a 8 stuks die voorbijvaren en/of aanleggen hier.

Vandaag is het weer wederom niet zo bijzonder. Bewolkt en heel af en toe een zonnetje.

Johan wilde eigenlijk een eindje met ons varen, zo’n 2, 3 sluizen verder en dan met de fiets zijn auto hier ophalen en dan daarmee de fiets naar ons terugbrengen. Dat varen in de praktijk is een theorieles geworden over hoe in sluizen aan te leggen en de boot netjes in het gareel te houden wanneer je opvarend bent. Dus wanneer de sluis, vaak met zo’n stortvloed aan water, de baas kan blijven.

Verder hebben we geweldige tips gekregen hoe je jouw lijnen op een simpele manier rond een bolder op de wal kan leggen. In die situaties waar deze bolders ten opzichte van de boot moeilijk bereikbaar, maar wel te overbruggen zijn via de pikhaak

Het is al weer jaren geleden dat de jeux de boules/petanques uit het ruim is gehaald. Maar gisteravond kwam het er toch nog even van. Wie er heeft gewonnen, weet ik niet, maar ’t was best leuk om de ballen weer eens keertje te laten rollen.

10 juni Lacroix-sur-Meuse

Op naar nieuwe avonturen vanmorgen. We gaan weer een stukje verder, waarschijnlijk tot in St. Mihiel. Volgens zeggen ook een redelijk grote plaats waar het ‘goed’ inkopen doen is. Onze koelkast, vriezer en voorraadkast aanvullen.

Het weer is de laatste dagen een beetje kwakkelig. Niet echt koud en niet warm. Weinig zon gezien.

Vanmorgen is Johan vertrokken naar Nederland. Jaap heeft nog net samen met hem koffie kunnen drinken. Over een paar weken zien we waarschijnlijk elkaar weer. Dan is hij op de terugweg  naar het Zuiden.
 13.00 uur we zijn in St. Mihiel aangekomen.

7 juni Ambly sur Meuse

’t Was heel dreigend gistermiddag maar tot een echte onweersbui is het niet gekomen. Een beetje regen slechts weer en dat was het. Vanmorgen een waterig zonnetje, ’t Begon wel allemaal stralend. We zijn benieuwd wat het wordt, de weersvoorspelling is regen!

Elke dag zo’n beetje vers stokbrood van bakkers vlakbij, op loopafstand. Jaap trekt wat aan, een shirt en spijkerbroek en loopt dan naar de Boulangerie. Dat is het eerste wat hij ’s morgens doet en nadat ik de kattenbak heb schoongemaakt en alles opgeruimd, gordijnen geopend en thee water opgezet heb, is hij al weer terug. En zo zitten we elke ochtend heerlijk te ontbijten. Tot nu toe bijna elke dag met een Frans zonnetje erbij. Iets ultiems!

Vandaag weer een klein stukje verder en dan woensdag St. Mihiel om Johan van de RR, die onderweg is naar Nederland, te ontmoeten. 

5 en 6 juni Ambly

5 juni - Dieue na sluis 15

Vanmorgen een beetje weggejaagd uit de haven van Verdun. Omdat daar allerlei activiteiten plaats gingen vinden. Een triatlon. Bestaande uit hengelsport, hardlopen en roeien? Ja er was zelfs een ingenieus bassin in de Maas bij de aanlegsteiger gecreëerd waar tientallen forellen in rond zwommen. Daar zou ook in gevist gaan worden. De tijd dat wij er nog lagen, deed men al verwoede pogingen met maiskorrels als aas, maar niks. Dat wordt wat als die vissen geen trek hebben. Dan mag je wel hengelen gedurende enige tijd, tegen betaling, in dat poeltje, maar als je nou niks vangt?

De steiger waaraan wij lagen moest voor de helft leeg, anders konden de geplande activiteiten rond het vissen niet gebeuren. En zodoende zijn we dan ook vroeg vertrokken.

Met de eerste schutting net niet, die werd gedaan door Engelse die met hun oude Hollandse bark ook in Verdun lagen. En wij gingen vlak daarna. Samen in de sluis leek ons geen optie. Bij de sluis daarna bleek hoe moeilijk dat was. Echt tezamen namen we veel te veel meters van de sluislengte in beslag. Wij hadden geen probleem, maar zij dreigden voortdurend de sluisdeuren voor hen te raken. Moesten dan in hun achteruit, iets wat ook niet soepel ging. Te steile lijnen vanaf de kade. Op weg naar de volgende sluis  zijn we op hun verzoek van plaats gewisseld, zij achter ons en aangezien ze een stuk langzamer dan wij voeren,  lukte het om in de eerst volgende sluis alleen geschut te worden. Lang nadat wij ons gesetteld hadden hier in dit kleine haventje van Dieue, kwamen ze voorbij.

Intussen zelfs een stevige regenbui gehad. Ook nog heel in de verte wat onweer gehoord. De dag begon heel zonnig en het lijkt erop dat deze dag ook weer zonnig eindigt. Het nieuwsbericht spreekt van hoosbuien in Parijs, Amersfoort en een mail van onze vrienden Jaap en Mieke, gaf ook al aan dat het best slecht weer in Frankrijk kan geven, maar dat is iets waar wij nog niet veel van gemerkt. Elke dag zon en vaak bloedheet! Zeer dubbel gevoel geeft het, aan de ene kant maakt dit het varen tot een godentrip, aan de andere kant, vrezen we voor de vaardieptes elders.

Heel vaak zie je onderweg aan de Maas, kleine vrachtautootjes staan met bij zich een verzameling van jerrycans, plastic containers, vaten, tonnen etc. waarmee ze water naar hun tuinen brengen. Want een slang in de Maas hangen met een pomp er aan schijnt streng verboden te zijn. Kan me iets voorstellen daarbij. Maar of de oogst aan landbouw gewassen dit allemaal overleeft?

6 juni Na sluis 15 Dieue

Gisteren nog aan het eind van de middag een fietstochtje door de omgeving hier gemaakt. Een leuk oud dorpje, met toch wel redelijk veel vertier aan kroeg, Turkse Kebab, Intermarche, een kleine, bakker en een slager (?) en danook nog zo’n gehuchtje als Grand Rattentout, er aan vastgeplakt. Een rattentoet aan huisjes, was het wel. De Maas meandert hier prachtig vlakbij en Jaap staat er naar te kijken met een blik van “leuk maar duuuuuuuuuuurr” Bij dit laatste bedoelt hij de vergunningen die je in Frankrijk in elke regio en of dorp nodig hebt. Steeds andere.

Aan het eind van de middag weer een heel klein beetje onweer gehad en een nog kleiner regenbuitje. Net genoeg om zonder jas buiten, kletsnat te worden,.

De Saone en daarbij horende St. Jean de Losne komt steeds verder te liggen. En waarschijnlijk komen we dit jaar daar dus niet meer en wordt het bij Toul links af. Elke dag varen we nu kleine stukjes, genietend van de omving en de rust en het lyrisch zingen van de vogels. Het is een compleet orkest met heel veel muzikanten.

Als alle aanlegplekjes hier zo blijven als deze, dan varen we zeker niet veel kilometers per dag. Het is er schattig en zelfs met water en elektriciteit. Allemaal gratis!

Geen Wifi, daar is dit dorpje ook te klein voor.

6 juni Ambly

Vlak voor sluis 14 van Ambly een prachtige aanlegsteiger. Precies groot genoeg voor 1 boot en wat een snoepie van een dorpje.

Dus....na zes kilometers zo weer in de ho-houders. En daar liggen we nu, een beetje in afwachting van de voorspelde onweersbuien, die in de verte wel driegen maar niet meer dan wat losvliegende regendruppels bieden.  En af en toe zo’n venijnige windvlaag.  

En soms heeft de grootte van een dorp niets, met wel of niet een Wifi mogelijkheid, te   maken te hebben. Want er is er eentje. Gauw de web-log bijwerken weer.