Sinds we de boeken van Readers Digest aan boord hebben, kunnen we vaak redelijk nauwkeurig vaststellen wat er vliegt, rent, groeit en of zwemt. Maar ondanks dat blijkt het vaak gokken wat voor een beestje is. We lagen in Lacroix en we zien een, dat is zo’n beetje de enige roofvogel die we kennen, een buizerd het water induiken en een visje meenemen. Maar een buizerd die visjes vangt? Opzoeken! En wat blijkt, geen buizerd maar een WOUW te zijn. We hebben dus een wouw gezien! Deze eet inderdaad vis. Ik denk dat dit onze enige herkenning voorlopig zal blijven, want zijn uiterlijk goed in kunnen schatten blijft voor ons een utopie. Je bent altijd net te laat om de verrekijker te kunnen pakken, net als gisteren. Bij een kreekje met ernaast een grasakker, zien we twee dikke donkere harige “ruggen” plotseling omhoogkomen, waarvan een naar de kreek “golft”. Niet lopen, rennen zoals een haas/konijn en voor een beverrat waren deze te groot. Opgezocht en…. twee bevers.
Verder hebben we heel vroeg in de ochtend, op het moment dat Johan bezig was af te reizen naar Nederland, een ijsvogeltje op een van onze lijnen zien zitten. Prachtig blauw op een blauw touw. Camera? Ja te laat! Op weg naar St. Mihiel zie ik in een flits iets bewegen langs de waterkant, kijk en roep dit naar Jaap, kijk ik terug, en…. weg! Wat was het? Een vos, Jaap kon hem nog net wel herkennen. Kijker, ja beneden in de stuurhut en wij … boven op het achterdek. Gelukkig komen sommige beestjes wat dichterbij voorbij, want vanuit ons keukenraam zagen we gisteravond op een paar meter afstand een muskusrat stevig “peddelend” voorbij zwemmen. Eigenlijk vreemd, zo langs de kade. Maar deze was nu eens op “oog” afstand en was duidelijk een muskusrat. Geen twijfel mogelijk!
Gisteravond hebben we lopend St. Mihiel een beetje bekeken. Het is oud. Echt mooi oud is het niet. Ik zag nog wel aan de buitenkant van de plaatselijke kerk, prachtige glas en lood ramen. Die moeten we maar eens aan de binnenkant gaan bekijken, lijkt me de moeite waard. En extra bijzonder, omdat hier toch ook zo veel vernietigd is tijdens de twee wereldoorlogen. En deze ramen hebben het zo te zien goed overleefd.
In St. Mihiel hebben we ook intussen een wasserette en een Carrefour ontdekt. Beide op loopafstand. Dus…? Ja, dat wordt dit weekend een lege wasmand en een volle koelkast.
Het weer? Nu zonnig maar in de loop van de dag moet het omslaan naar onweer volgens de weersvoorspelling hier in Frankrijk.
