Spieringsluis |
Via een nieuwe route door de Br. Biesbosch, via Keesjes, Killeke en bij Dokters hoek linksaf langs de Petrusplaat en dan omhoog na de Paardenkop naar de Spieringsluis. Hoe verzin je die namen. Ik niet, ze hebben allemaal een historische achtergrond.
Even kwamen we tijdens deze alternatieve tocht in een voor ons bekend gedeelte, behoorlijk aan de grond te zitten. Een tegenligger, een van de Zeemeeuwen uit Drimmelen, een rondvaartboot, kwam onze kant uit, precies in een bocht waar wij geen kant uitkonden. Ja naar de oever en toen…. Vast! Met heel veel motorgeweld en een stil schietgebedje, kwamen we vrij.
Maar wat is die Biesbosch toch mooi, al was het weer een beetje somber, met heel af en toe een klein zonnetje, ’t blijft een schitterend natuurpark.
Bij de Spieringsluis hebben we in het restaurant uitgebreid gegeten en geproost op alle leuke, mooie dingen die we tijdens deze, zo onverwachte, trip hebben gezien en meegemaakt. Als extra afsluitertje (tranen?) kregen we nog een enorme plensbui. Drijfnat waren we, en van buiten eten kwam, zeker gezien de windvlagen die er bij zaten, niets terecht.