Vrouwe Lenie Anna. Zo heet ons motorschip waarmee we, Jaap, Frieda en onze scheepskat Blacky door Europa varen.Onze boot is 11 meter lang en 3,3 meter breed en heeft een waterverplaatsing van 18 ton.Verder ontbreekt het ons niet aan luxe. Aan boord bevindt zich een douche, volledig ingerichte keuken met oven, salon met TV en hifi, eethoek, stuurhut,slaapkamer(tje)en....CV.Onze hoofdmotor een dieselmotor Daf 575, en de boegschroef een 8pk electro-motor.Plus aggregaatje voor eigen electra.


woensdag 2 november 2011

1 November Vrouwenakker

November is begonnen en het zoeken naar drinkwater voor onze tank zal steeds een beetje moeilijker worden. 1 Oktober is al zo’n datum waarop allerlei zaken afgesloten worden. Nu een maand later wordt het dus echt puzzelen. Het plan is om in de Tolhuissluizen te gaan tanken, maar of dat kon wilde we wel van te voren horen. Dus bellen. Kijken in de almanak en geen telefoonnummer te vinden. Toen schoot ons te binnen dat er een brugwachter ons vroeg of we daar heen voeren. Dus? Die gaan we bellen. Tenslotte hebben we hem gesproken, en moet dat weer kunnen. Kwam ik uit bij de gemeente van …? terecht en daar kreeg ik een telefoonnummer van de Tolhuissluizen. Oké, en nu vragen of het nog steeds kan.

Zegt die dame: “Water? Hier?”
Nou dat wordt dus een lastig gesprek, denk ik.
“U heeft daar een waterkraan waar water uit komt?”
“Ja, maar of u daar water uit kan tanken?” gaat het gesprek verder.
“Ja die is er om schepen van drinkwater te voorzien.”
“Oh is die daarvoor….”
“We zijn benieuwd”, zeggen we in dit soort gevallen dan tegen mekaar.
Onderweg naar hier, kwamen we nog voorbij een sluis waarbij staat gemeld dat je daar ook water kan halen. Echter de brug er vlakvoor is slechts 2,5 meter hoog, wat wij overigens betwijfelen volgens ons is het meer en moesten we stoppen. Aangelegd, en vragen waar dat tappunt is. De dame in kwestie had duidelijk geen zin om ons van dienst te zijn, en zei en passant ook nog: “U blijft daar toch niet liggen? Die steiger is voor wachtende voor de sluis….” Als of die in grote aantalen er nu in deze tijd nog zijn, maar geen zin, geen zin!
Ze riep nog dat we in Uithoorn water konden halen. Dat punt kennen we ook, maar of dit niet afgesloten is in deze tijd? Doorgevaren en ja hoor, op slot! Trouwens een paar jaar geleden zat er een klein ANWB/VVV kantoortje, en misschien dat zij ons verder konden helpen. Kantoortje? Zat er, maar is weer weg!
Morgen gaan we toch weer terug naar Uithoorn. Het is een leuke plaats om te verblijven en bovendien goed boodschappen te doen. De weekboodschappen dienen zich weer aan.

Met een beetje weemoed nemen we dan afscheid van de Kromme Mijdrecht. En krom is die, de ene bocht na de andere en op hele korte afstanden, dat maakt het zo mooi om te bevaren. Na elke bocht weer een nieuw panorama aan huisjes en weilanden…..