Vrouwe Lenie Anna. Zo heet ons motorschip waarmee we, Jaap, Frieda en onze scheepskat Blacky door Europa varen.Onze boot is 11 meter lang en 3,3 meter breed en heeft een waterverplaatsing van 18 ton.Verder ontbreekt het ons niet aan luxe. Aan boord bevindt zich een douche, volledig ingerichte keuken met oven, salon met TV en hifi, eethoek, stuurhut,slaapkamer(tje)en....CV.Onze hoofdmotor een dieselmotor Daf 575, en de boegschroef een 8pk electro-motor.Plus aggregaatje voor eigen electra.


woensdag 18 mei 2011

18 mei en 19 mei - Namen

Aankomst in Namen

18 en 19 mei – Namen
Gisteren 17 mei om haf vier aangekomen in de haven van Jambes/Namen
Groot gedeelte van de al aanwezigen, waren dezelfde die we inderdaad hiervoor, een of meerdere malen al gezien en/of gesproken, hadden. Ook Erik en Ria lagen er en zelfs op het mooiste stekje van de haven. Namelijk direct uitzicht op prachtige brug en citadel van Namen. Het was ze gegund, wij hebben het al een paar maal mogen aanschouwen, en zij nog nooit. Vooral ’s avonds is het een plaatje. Dan is alles verlicht en dat tegen een donkere heldere hemel, fantastisch.
18 mei 
We hebben zoals we van plan waren, gewassen. Gelukkig kwamen we, met onze drie vol gepropte zakken met was, op een stil tijdstip aan. We konden meteen diverse machines in gebruik nemen. Iets meer dan twee uur later was alles droog, gevouwen en in de kastjes teruggestopt.
Aansluitend wilden we boodschappen doen, om ’s morgens , vandaag 19 mei dus, vroeg te kunnen vertrekken. Eerst nog even koffie drinken en dan op naar de Dehayze. Zien we opeens de ESME voorbij tuffen. Snel de Marifoon gepakt, op 10 gezet en…..geen reactie. Niet lang daarna wel, stond hun kanaal op elf, foutje, dankzij vrienden van een ander schip, ook een “Barge” die zeiden dat ze opgeroepen werden. Compleet verrast waren ze, want ondanks dat ons schip knalgeel is, en je kan het eigenlijk niet missen, hadden ze ons toch over “het hoofd”gezien. Achteraf logisch, want er is de komende week een reünie van Hollandse nostalgische schepen hier in Namen. En zo zaten zij naar de andere kant, waar de grotere schepen kunnen liggen, te kijken. Waar wij zijn, is voor het “kleinere”spul, en daar konden hun vrienden niet tussen.
Niet lang daarna, het is in te vullen, zaten we aan de borrel met heerlijke hapjes bij hun aan boord bij te praten.  Over hoe zij de winter in Brugge hadden doorgebracht, gelukkig geen drinkwater problemen gehad, ondanks de lange vorstperiode. Nu zijn ze op weg naar Nederland, ja via via, eerst OOK naar Dinant, om daarna familie van een vorige (Hollandse) eigenaar van hun boot te gaan bezoeken.
Wij straks, als de boodschappen weer “binnen” zijn eveneens. Hoop dat daar nog een plaatsje voor ons over is…..
19 mei
Enigszins vertraagd vertrokken. Eerst nog even water getankt en om half een trossen los en....... de roerstandaanwijzer zegt: Doe het zelf maar! Daar lag Jaap languit met zijn neus rond de hydraulic in het inwendige te sleutelen. Het was iets mechanisch, het "armpje"was dubbel  geknikt. Hoe dat kwam???
Om 1 uur een tweede poging en zo liggen we na slechts twee uurtjes varen nu aan een prima steiger in Profondeville. Wat ons doel was? Niet zo zeer in een keer naar Dinant uiteindelijk, maar wel weg van de herrie in Namen. Verkeer, en dat niet alleen, maar ook allerlei wegwerkzaamheden met de bijhorende ratelen, piepende en gierende machines. Zo is het daar gelukkig niet altijd, maar nu dus wel heftig. Te heftig.
Wat een rust hier.....twee mooie aanlegsteigers met slechts twee scheepjes, waarvan wij er een zijn.