Vrouwe Lenie Anna. Zo heet ons motorschip waarmee we, Jaap, Frieda en onze scheepskat Blacky door Europa varen.Onze boot is 11 meter lang en 3,3 meter breed en heeft een waterverplaatsing van 18 ton.Verder ontbreekt het ons niet aan luxe. Aan boord bevindt zich een douche, volledig ingerichte keuken met oven, salon met TV en hifi, eethoek, stuurhut,slaapkamer(tje)en....CV.Onze hoofdmotor een dieselmotor Daf 575, en de boegschroef een 8pk electro-motor.Plus aggregaatje voor eigen electra.


maandag 30 mei 2011

28 mei - 30 mei Glair/Mouzon

28 mei Glaire , even voor Sedan
Volgens mij heb ik tijdens eerdere reizen nooit gezien dat er zo vroeg al schepen vertrokken. Op weg naar? Het enige wat we in kunnen vullen is, ze gaan naar het zuiden om te overwinteren. Plaats als Roanne heb ik al een paar keer horen vallen. Ooit vertelde men me dat dit een van de bekendste overwinterplaatsen is. Of ze gaan helemaal door naar het Canal du Midi.
Bij de grensplaats Givet, waar we vaarvergunning moesten kopen, vroeg de ambtenaar: Midi? Dus vandaar. Het zal zo’n beetje de tijd zijn waar op men reist nu. Ook zien we diverse overwinteraars terugkomen. Grote Nederlandse platbodems, of wat daar op lijkt, die onderweg zijn naar huis. Vaak omdat er iets gerepareerd moet worden. Of voor groot onderhoud terug naar de werf. Dus kort samengevat, mei is dus de maand om hier in deze streek of heen naar het zuiden of naar het noorden te reizen, en daar de winter respectievelijk de zomer door te brengen.
Nog even iets over Charleville-Mezieres waar we overnacht hebben. Wij lagen aan een ponton, waar ongeveer 10 schepen aan vast kunnen maken. Schepen van onze lengte of ietsje meer. Verderop hebben ze een grote, hele grote haven aangelegd. Ziet er spieksplinter nieuw uit. Ik vind de pont de gezelliger. Maar ja als daar geen plaats is, weet dat er een klein eindje verderop, zeker  afmeerplaatsen zijn. Misschien wel honderd!

De sluis Mezieres, van Charleville-Mezieres, al vaker over geschreven, was de eerste sluis die we moesten ondergaan, na onze stop.
Geestelijk flink onder druk. Is het nog net zo erg als toen? Of is er iets nieuws, iets hanteerbaars, zoals we dachten, gebouwd.
Niet dus. Je gaat scherp naar links een haakse bocht om, even opletten dat je niet richting barrage gaat, de sluis is een heel smal sleufje, je ziet hem bijna over het hoofd, en links jahoor, nog net als toen, daar lag die. Net zo hoog, alleen de kademuren ervoor waren opgeknapt. Dat was nieuwbouw, de rest nog even “versleten”. Was dit omdat we ooit gehoord hebben dat daar het een en ander ingestort was? Was dat die kademuur?
We gingen met een Duits pleziervaartuig de sluis is. Ik met de voorlijn duidelijk om hoog houdend en een smekende blik naar de sluiswachter voor hulp. En…..hij kwam met een lange stok met haak en hees een voor een onze lijnen op. De Duitser achter ons had waarschijnlijk ook onder spanning de sluis ingevaren, want die brulden dat we verder naar voren moesten. Plaats genoeg en bovendien was de sluismeester aan het proberen een eerste lijn omhoog te krijgen. Dan ga je geen vaarmanoeuvres uitvoeren. Wij begrijpen dit gedrag best. Hoe waren wij ooit…..? Ook zo!
En hoe ging het? Perfect! Het water stort nog net zo hard de sluis in als toen, maar we weten intussen met de motor erbij dit prima te weerstaan. Je voelt het als een soort giga overwinning op het moment dat je de sluis uitvaart. 



Overnacht hebben we hier in Glair, een piepklein dorpje vlak voor Sedan. Aan een splinternieuwe aanlegsteiger. Twee stuks, aan beide kan slechts een boot. Jaap merkte nog op, dat het geld voor een complete tweede steiger niet toereikend genoeg was. Slechts twee, in plaats van vier, zoals waar wij aan liggen, bolders om je lijnen vast te maken. Ook de leuningen naar de steiger, hier ook weer vier en bij die andere ontbreken er twee.
Daar met een beetje geknutsel zijn de lijnen van een grote platbodem, Engelsen, vastgeknoopt aan een van de leuningen en een bolder. Het ziet er niet uit, maar de stroming valt hier mee en waaien doet het ook niet. Dus veilig genoeg zo.
Vanmorgen lagen ze er nog……
Vannacht nog wel een wat autogeronk gehoord. Vissers die zagen dat hun visstek bezet was?
Geen wifi.

Mouzon
Redelijk vroeg vertrokken. Hadden we, hebben het al eerder gezegd, niet moeten doen. Als wij in plaats van rond half twaalf, om ongeveer negen vertrekken, gaat er altijd met de sluizen iets niet goed. Nu ook weer. Sluist Remilly-Aillicourt bij kilometerpaal 113 (!) aangekomen en na een klein half uurtje dobberen en de Marifoon en de telefoon gebruikt te hebben, met beide geen resultaat, zijn we terug richting de haven van Sedan gevaren. Aangelegd en luid schurend bij het in en uit stap van de boot, lagen we met een van onze scheggen lekker de lak  ervan te verwijderen….We hadden al de smoor in door de sluis en dit geluid maakte ons ook niet vrolijker. Jaap deed nog eens een poging een telefoonnummer wie we eventueel zouden kunnen bellen om enige actie te gaan laten ondernemen en die de sluis aan de gang zou krijgen. En zowaar hij vond wat. Gebeld en …..we kregen een serieuze reactie. Over een paar minuten zou er iemand heen gaan om het probleem op te lossen. Wij de lijnen losgemaakt in Sedan en weg van dat schurende gedoe, en op naar Remilly-Aillicourt voor een herkansing. Aangekomen werkte alles perfect. En de 3,6 meter verval deden we bijna fluitend van opluchting. Alles bij elkaar had het ons meer dan een uur gekost. Niet dat we haast hebben, maar als het laat op de dag is, tref je soms weinig vrije aanlegplaatsen.
Sluis Mouzon werd bijna een herhaling van de vorige. Even leek hij te beginnen met sassen en toen stopte alles. Ik denk weet je wat, ik bel dat zelfde telefoonnummer van vanmorgen. Zowaar, dat hielp. Er zou iemand binnen 10 minuten ons komen helpen. Dit was nog waar ook. En verder konden we weer.
Nu liggen we in Mouzon. Een nette haven en er lag slechts 1 boot in,. Verder niemand, wij nu als tweede. Verder lijkt dit een rustig oud dorpje en een leuk klein restaurantje heeft Jaap er niet kunnen ontdekken. Wel een “Turk” met kebab, ook lekker!!!!
Geen Wifi.


30 mei – Mouzon

Gisteravond een kleine wandeling gemaakt. Het dorpje Mouzon is oud. Nog een klein stukje stadspoort met een uitkijktorentje bezocht.
’s Avonds weer na lange tijd op ons achterdek kunnen zitten zonder een koude wind te trotseren. Het was er heerlijk onder onze Bimini (Zonnekap). Met Kebab van de plaatselijke Turk. En Jaap zegt, nadat hij iets lekkers gehaald heeft: Zo kan je weer een streepje  op mijn “taken” lijstje zetten, want ik heb gekookt…” Ons menu bestaat de laatste tijd vaak uit salades, dus zoiets ‘slechts’ mag dan best even tussendoor!
Bij de Turk zag Jaap zo te horen de specialiteit van deze streek. Voor ons maar een raar iets. Een heel dik stokbrood wordt middendoor gesneden, dan een laag patat frites met heel veel saus en dan de andere helft van het stokbrood erop. Smullen maar, ja zij!



Het wordt heet vandaag, met onweer in de avond. We zijn benieuwd. We hopen dan in Stenay te zijn. Misschien ook weer eens Wifi.

Stenay
Dat is ons doel voor vandaag. Ik zeg dat zo want sluizen gooien vaak ons reisplan behoorlijk door de war. Niet dat we dat erg vinden, maar er zijn hier nog weinig aanlegmogelijkheden om zo maar in de natuur te gaan liggen. Het water staat zeker 50 cm lager dan normaal en de kanten zijn dan zeer ondiep. Zoals we gisteren zelfs in de haven van Sedan merkten. En bij een sluis, voor of na, is er ook niet bij. Geen kades. Het lijkt nu een beetje van haven naar haven te worden. Gelukkig vallen de prijzen mee. Hier in Mouzon, inclusief water en electra, bijna 8 euro.
Bij de capitainerie hoorden we dat het nu wel stil is, maar afgelopen Zaterdag, heel veel schepen en campers. Er is naast de haven een hele grote camperplaats. Je ziet ze steeds vaker de laatste jaren. Ik bedoel die mogelijkheden bij een haven..
De zon staat te stralen en we gaan toch maar weer vroeg, nou ja vroeg, varen.
Toch nog even gevraagd of hier bij de capitainerie Internet is en ja hoor. Hadden we dat maar gisteravond gedaan. Maar ok, nu kan dit ook, maar moet alleen een beetje gehaast. 

Geen opmerkingen: