Vertrokken uit Profondeville, een schitterende plek en eigenlijk zou je er moeten blijven liggen. Alles is er. Rust, mooie omgeving, en allemaal restaurantjes en kleine eethuisjes, bistro's ?
Toch maar weer verder, we vertrokken om half tien. Een beetje waterig zonnetje en verder windstil. De tocht naar Dinant leverde geen echte bijzonderheden op, hoogstens dat we een beetje kif kregen met een mede sluisganger. Hij wilde dat we een eindje verder in de sluis gingen liggen. Maar Jaap had net met veel moeite vast kunnen maken, en dacht dan schuif jij toch een eindje op, met je kleine scheepje. Daar was die meneer het helemaal niet mee eens, zelfs het aanbod om langszij te komen en aan ons schip vast te maken, vond hij ook al geen goed idee. Later toen hij in onze rook van de uitlaat lag te happen, ging hij helemaal uit zijn "panty", "denk toch om je hart" riep Jaap nog naar hem en deed de motor toch maar voor hem uit.
Ergens onderweg, ik weet niet welke sluis, ging het nog even flink te keer met het weer, stortbuien, voor even, net om het stof vast te plakken, meer niet.
Nu liggen we in Dinant, het was er bijna compleet leeg bij onze geliefde stek (gratis) bij hotel Ibis/Casino.
Nog wel iets raars hier meegemaakt, een stel zigeuners hadden wel heel erg veel aandacht, zelfs de deurkruk werd uitgeprobeerd en ging open (stom stom), en overal naar binnen kijkend en praten in taal die je niet verstaat. Andere scheepjes hier intussen ook gearriveerd kwamen ook bij ze aan de beurt. Griezelig. Vijf volwassen mannen en twee vrouwen. Gelukkig liepen ze uiteindelijk door, richting stad. Vanavond maar extra alles op safe zetten.
