Jaap op de fiets naar Bataville. De eerste ronde leverde niet meer op dan een weg die wel op de kaart maar in werkelijkheid niets meer was. Terug bij de boot, nog eens gekeken en een tweede poging gedaan. Ja hoor, Bataville gevonden. Alles uitgestorven, inclusief de Supermarkt. “Dood”, zoals Jaap het formuleerde. Dus geen boodschappen kunnen doen. We moeten wat creatief met het broodbeleg gaan doen. De eieren zijn op, evenals mijn geitenkaas, en de gemengde worstschotels. Dat laatste is zeer aan mij besteed. Ik vind ze heerlijk. Maar op is op!
Grote supermarkten zijn hier dun bezaaid. Evenals de dorpjes en steden. We willen op korte termijn ook de geitenmelk zien aan te vullen. En daar heb je wat grotere zaken voor nodig. Misschien in Gondrexange? Gaan we vandaag proberen.
Niet veel kilometers meer te varen en dan zitten we op het Saar-Kolenkanaal. Een hele nieuwe belevenis. Over de Saar heb ik al diverse dingen gelezen, wordt net als op de Rijn slalom varen, althans dat suggereert de kaart ons. En dat met die lage waterstand, zal me een avontuur worden.
Hier in dit stuk vaarwater, is de verhuur van de Locaboten nog lucratief. Met tientallen zie je ze hier varen.
Gondrexange
Op onze vorige stek uit 2003 zijn we hier gestopt. Net als toen proberen we hier wat ontbrekende zaken, zoals wat broodbeleg etc te kopen in de plaatselijk Alumentation. Een klein supermarktje, maar toch….
"Spinrag"
Het weer is de laatste dagen wat wisselend van zon en regen, echter de temperatuur is prima. Niet te heet en zeker niet koud. Vanmorgen hier liggend tussen de meren, die het kanaal in tijden van droogte moeten voeden, hebben we zelfs al een stevige mist gehad. Prachtige spinnenwebben met waterdruppels behangen, een soort herfstplaatje.
Voor dat wij weer verder gaan, waarschijnlijk vanmiddag naar de eerste sluis in het Saarkanaal (Saar-Kolenkanaal), zal het zicht weer helder zijn, zeker met dat zonnetje erbij. Sluis 1 is de start van heuse sluistrap, 15 sluizen totaal, waarvan niet helemaal duidelijk is of je jou nou wel of niet moet aanmelden. Het ene boek spreekt over een dag van te voren via Marifoonkanaal 18 voor 16.00 uur je aanmelden, en andere boeken zeggen dat ze dat deze sluis automatisch is, en de rest dan? De rest wordt door iemand bediend die met je meegaat van sluis naar sluis. En als je wilt stoppen, cq overnachten, moet je dat met die persoon afspreken…. Ik ben benieuwd wat het zal zijn. Daarna volgen 15 sluizen, die geactiveerd worden via een afstandsbediening, tot en met sluis 30. Aan het eind begint de Saar. Zo te lezen wordt dit een heel echt avontuur, je moet daar van alles. Je melden via de Marifoon dat je een bepaald traject ingaat, wachten tot je wel of geen antwoord krijgt en of je door mag varen of moet wachten op tegenligger die jou gaat passeren, vaak aan de “verkeerde” kant. Ooit dacht ik ook zo over de Rijn, wat achteraf gezien ontzettend meeviel in moeilijkheidsgraad. Meestal wijzen die dingen zich vanzelf. Alleen met dit als uitzondering, dat hier de pleziervaart allerlei opdrachten kan krijgen, die ik nog nooit gelezen heb over de Rijn. Leuk om dat ook eens mee te mogen maken.
Sluis twee in het Rijn-Marne kanaal, sluis van Rechicourt gingen we 15 meter omhoog! Dat zou ik bijna vergeten te vermelden.
Een spitsmaat binnen. Dat betekent rond de Diane Capelle
Wederom een sprookje van een aanlegplek gevonden hier. Met een uitzicht zo mooi. In de verte zien we zelfs bergen? Duitsland?
Jaap komt net terug van sluis 1 en heeft met de sluiswachter afgesproken dat we morgen om 10 uur klaar liggen om geschut te worden. Dan beginnen we aan de sluistrap in het Saar-Kolenkanaal. Bijna Mittersheim
Rond vier uur arriveerden we in Mittersheim. De plek waar we wilden eindigen voor vandaag. Precies op tijd om de voorspelde onweersbui voor te zijn. Net toen we alles vastgemaakt en ingericht hadden, viel de regen met bakken naar beneden. Plus giga onweersklappen. Halfuurtje, langer heeft het niet geduurd. Nou maar hopen dat het wat afkoelt, het is om te smoren zo heet. Over de sluizen valt ook wel wat te vertellen.
Sluis 1 t/m 13
Volgens afspraak, arriveerden we ruim voor tien uur bij de eerste sluis. We kregen meteen een sluisgenoot mee, gezellige Nederlanders met ook een vlet als schip. Gezamenlijk schoven we zo sluis 1 tot en met 13 door tot hier in Mittersheim. De sluizen werden allemaal bediend door VNF personeel, terwijl in de nieuwste uitgaven over vaarinformatie stond dat ze automatisch waren. Of te wel via afstandsbediening. Alles was al wel aanwezig. De paal voor signalering, de sensoren in de sluis, en het kastje met de blauwe en de rode stang om het schutten te kunnen starten. Maar blijkbaar was nog niet alles operationeel. Dit is zeker wel het geval in 2012, zei een VNF-er. Van de 13 sluizen gingen er een paar bepaald niet soepel, ja als het schutten eenmaal gestart was, verliep alles wel op rolletjes. Maar het opendoen en sluiten van de deuren ging niet altijd even gestructureerd. Duurde en duurde maar. 
En zo waren we van half tien ‘s morgens tot vier in de middag als maar bezig. We waren toen blij dat we de haven in Mittersheim binnenliepen. En hoe we het kanaal vonden?
Sluishuisje met kaart van het Saarkanaal en de meren
Mooi, maar niet echt meegemaakt, het was bijna hard werken….Oh ja, het varen tussen een aantal grote meren door, dat was even wel een belevenis. Je vaart zelf in een verhoogd kanaal, met links en rechts meters lager een grote plas water. En het weer? Bloed heet!
Het was dus een dag geworden van stevig zw……!Mittersheim
Dat onweer van gistermiddag, en avond, kreeg in de loop van de nacht een behoorlijk staartje. Regen, stortbuien. En? Ja hoor alle weer dicht om de nattigheid buiten de deur te houden. Gevolg? Smoren in bed!We blijven hier drie nachtjes. Gaan kijken of we bij de plaatselijke kruidenier de nog ontbrekende artikelen voor de komende dagen kunnen kopen.
Zal denk ik een slome start worden vandaag, het weer is nog steeds slecht, zwaar bewolkt en af en toe een buitje en dat zal voorlopig vandaag wel niet anders worden.
Mittersheim
Het zal wel bij twee nachtjes blijven. We hebben het hier zo’n beetje bekeken en na vuurwerk gisteravond valt er niet veel in deze haven, het is een echte haven, te beleven. Zeker na een hele dag regen, we hebben bijna geen stap buiten de boot gezet. Jaap wel, die heeft in de plensregen boodschappen gedaan. En verder een beetje hangen en televisie kijken.
Dus… we gaan een eindje verderop weer. Het gaat er steeds meer Duits uitzien, wat de huizen betreft. De namen zijn al bijna allemaal zo. Ik zou graag een Fransman die horen uitspreken…. Bijvoorbeeld: Halskirchen of Barthelming of Schopperten en Salzbronn, etc.
Ik denk dat de meeste schippers hier in de haven het niet zo aantrekkelijk vinden om nog langer te blijven. Ze gaan met velen op pad, zowel naar het noorden als het zuiden. In een uurtje tijd, heb ik er al zeker 10 geteld. Neuweyershoff
Een uurtje verder, dat werd het vandaag. Kilometer of zeven, meer was het niet. Net drie sluizen en we liggen aan een lief steigertje bij sluis Jaap heeft eindelijk, al fietsend, zijn eerste, levende hertjes gezien. Drie stuks. En ze schrokken niet eens van hem. Terwijl het gemiddelde hertje toch niet veel goeds van de mens hier kan verwachten.
Ik zei levende, omdat we regelmatig dode reeën in het water zien drijven. Afgrijselijk om te zien. En op een moment dat Jaap er ook nog van uitgaat dat geen konijn of haas de menu-tafel voorblijft omdat de Fransen nou eenmaal gek op jagen zijn, zien we er eentje dood langs onze boot drijven. Waarschijnlijk allemaal dieren die van af de wal het water ingegaan zijn, maar nergens een plek kunnen vinden om er weer uit te komen. Triest hoor. Geen wildtrap te zien hier.
Wel jachthutten met een voederplek om het wild af te kunnen schieten……Even dachten we een leuk bospaadje af te lopen en het viel ons wel op dat er veel banden sporen van terrein wagens te zien waren, maar we weten nu waarom. En ze eindigden precies bij de jachthut!
Neuweyershoff
Deze aanlegplek is ontzettend rustig. Stil! Geen verkeer, ja wat wandelaars af en toe, en verder een enkele, verdwaalde (?) fietser. Het is zo stil hier dat we zelfs geen telefoon hebben. Laat staan Internet, wel TV maar dat gaat via de satelliet en eigen schotel. Als er geen bomen of andere hoge obstakels in de buurt zijn.Je zou bijna kunnen gaan denken, dat zelfs in Frankrijk, je midden in de woeste jungle ligt. “Van god en alles verlaten”.
Hemelsbreed liggen we nu nog slechts 20 kilometer van de Duitse grens. Echter over het water is het heel wat meer. Ik heb het even nagekeken, het is bijna tweekeer zo veel, namelijk 37 kilometer . Bij Sarreguemines gaan we grens over van Frankrijk naar Duitsland. En kunnen we kiezen. Links Frans en rechts Duits!
Ik hoop in Sarralbe, een plaatsje waar we vandaag willen aanleggen, iets meer contact met de buitenwereld te kunnen hebben. In ieder geval telefoon.15 Juli Sarralbe
En inderdaad telefoon en ....Internet.
Geen opmerkingen:
Nieuwe opmerkingen zijn niet toegestaan.