Vroeg vertrokken. Voor ons doen dan. Tien over negen! Als het moet, kunnen we het….We wilden zeker zo’n
Om half twee kwamen we aan in Winningen,een dure haven, met alle gemakken voor de watersport aanwezig. Een kraan die wel 35 ton kan tillen, watersportwinkel en een havenrestaurant. Plus een diesel station. We hebben daar ook getankt, met een prijs per liter van 1,59 euro. Niet bepaald goedkoop, maar de wetenschap dat hier vaak en veel getankt wordt deed ons vertrouwen geven in de kwaliteit van de brandstof daar. Die kan bij de kleinere havens wel eens niet best zijn! Met alle gevolgen die maar te verwachten zijn.
Over het restaurant wil ik nog iets vertellen. Een leuk restaurantje met zicht, al was het maar een beetje, op onze boot. Iets wat wij altijd iets bijzonders vinden … Gelukkig hadden ze de bekende schnitzels en deze keer koos ik voor met cantharellen. Op de vraag of daar een saus met room bijgemaakt werd, antwoordden ze, dat als wij dat wensten, ze het konden regelen. Ik uitgelegd, dat ik dit juist NIET wilde. En verteld waarom. Komt de ober terug met een verhaal dat alles in plantaardige olie, speciaal voor mij, klaargemaakt zou worden. En zet een schaaltje met brood en kruidenboter op tafel. Ik kijk er zo naar van: “U weet toch wel…” etc, maar hij glimlachte naar me en verder geen reactie. Enfin, ietsje later komt de ober met de mededeling dat er iets is misgegaan en dat er toch ietsje boter gebruikt was. Voor dat ongemak zou ik als tegemoetkoming in de narigheid, als of dat helpt tegen…., een schaaltje Noorse garnalen krijgen. Jaap en ik keken elkaar aan met een blik van snap jij wat hij probeert te vertellen. Krijg ik nou geen cantharellen, zijn de schnitzels op, en daar kwam hij met een heel klein schaaltje vol met gepelde, volgens ons, Hollandse garnalen. Kaal! Zonder saus of garnering. Deze door ons natuurlijk meteen opgepeuzeld, als voorafje….
De schnitzel met cantharellen plus wat Jaap besteld had kwam op tafel. Frites erbij en een bord sla via een buffet samengesteld, smaakte allemaal prima. Wijntje erbij en nog een glaasje graag, maar die kwam na een heel poosje en een beetje aandringen ook dat nog. Daarna Jaap natuurlijk aan het ijs en ik aan de espresso. Ik kon kiezen voor espresso met Amaretto-likeur en dat was nou precies waar ik zin in had! Kreeg ik een piepklein kopje met een bodempje koffie en vroeg waar de Amaretto was, waarop de ober zei, dat deze in de koffie gedaan was(!?). En dat voor 3,90 euro! Hoe word je snel rijk!
Toen de rekening. De ober legt deze tafel en zegt: “Oh ook nog ijs en koffie, ach geef daar maar 3 euro voor.” Wij hadden gezien de rare ervaringen met deze bediening, geen zin meer om dit te corrigeren. En voor 40 euro eten, is toch ook niet voor niks. We hebben zelfs niet eens gekeken of ze het tweede wijnglas berekend hadden…Zo gênant vonden we alles.23 Augustus Oberwinter
Van Winningen naar Oberwinter, ook weer zo’n 
24 Augustus Hitdorf
Weer zo’n Het varen op de Rijn is er eentje van opletten je vooral niet laten verrassen door al het verkeer dat je werkelijk van allerlei kanten tegemoet komt. Althans zo lijkt het. Er zit best logica in maar het blijft “spelen” met de beschikbare ruimte die je hebt als kleine bootvaarder. Vooral niet overmoedig worden. En met z’n tweeën ogen en oren (marifoon) de kost geven.
Soms voel je je wel heel erg klein. Links een passagiersboot en op het zelfde moment rechts ook een.
