Gek van de jeuk werd ik, tot een vriendin me een oud huismiddeltje gaf. Ammonia. En laten we dat gelukkig ook aan boord hebben. Snel een verdunning bedacht, 1 op 4, hopelijk niet te sterk, sterk genoeg om al prikkende ogen te geven, en ….. het help! Zo’n wespensteek was toch heftiger dan ik eigenlijk verwacht had.
Vanmorgen met herfstweer wakker geworden. Je zou bijna de kachel aansteken. Maar wel een prachtig uitzicht op wijnhellingen en in een hele rustige, lees stille, omgeving.
Een relatief kleine haven, een beetje verscholen in het groen. Een inham aan de Moezel. Links en rechts wat campers maar niet van die giga hoeveelheden die we onderweg hier in de buurt gezien hebben. Wel honderden samengepropt op een grasveld. En met niet meer tussenruimte van net met je tafel en een paar stoeltjes. Wel aan de Moezel! Dat wel.
Bernkastel-Kues
Na een urenlange tocht over de Moezel, met prachtige wijnvelden links en rechts, weinig tot geen zon, kwamen we aan in Bernkastel-Kues. Een beetje stuk, een glaasje alcohol, een bordje zuurkool met echte Duitse Fleischwurst, en even de oogjes dicht, om dan om 10 uur in de avond wakker te worden. Zo versleten waren we.
Over een van de wijnvelden wil ik wel iets extra’s vertellen. De hellingen waarop de ranken groeien zijn onvoorstelbaar stijl en slecht toegankelijk. Maar dit was echt te gek. Een piepklein veldje, steil en alleen bereikbaar vanaf de Moezel.
De haven hier in Bernkastel, Kues eigenlijk is niet groot, maar verder prima. Vanmiddag zijn we de oude stad in gegaan en hebben vele Fachwerkhauser bekeken. Met zon! Zag er dus ook hartstikke gezellig uit. Te gezellig?
